Grzegorz Królikiewicz (2013) | |
Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1939 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 września 2017 |
Miejsce spoczynku |
Cmentarz ewangelicko-augsburski przy ulicy Ogrodowej w Łodzi |
Zawód, zajęcie |
reżyser, scenarzysta, pedagog |
Tytuł naukowy |
profesor sztuk filmowych |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Grzegorz Lech Królikiewicz (ur. 5 czerwca 1939 w Aleksandrowie Kujawskim, zm. 21 września 2017 w Łodzi[1]) – polski reżyser i scenarzysta filmowy, pedagog, profesor sztuk filmowych.
Syn Stanisława i Zdzisławy[1]. Absolwent III Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Piotrkowie Trybunalskim[2]. W 1962 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W 1967 został absolwentem Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, trzy lata później otrzymał dyplom tej uczelni. Był reżyserem i scenarzystą licznych filmów dokumentalnych, spektakli i widowisk telewizyjnych, a także kilku filmów fabularnych.
Jego debiutem reżyserskim był film dokumentalny Mężczyźni z 1969[3], poświęcony szkoleniom poborowych. Z przyczyn politycznych dokument ten nie był emitowany w okresie PRL[4]. W 1989 reżyser za ten film na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” otrzymał wyróżnienie za debiut reżyserski w filmie krótkometrażowym[3].
Od 1976 do 1978 kierował telewizyjną Redakcją Faktu. Od 1981 do 1983 był kierownikiem artystycznym działającego w tym okresie Zespołu Filmowego Aneks. W latach 2003–2005 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Nowego w Łodzi. W 1981 zaczął działalność pedagogiczną na PWSFTviT, dochodząc do stanowiska profesora zwyczajnego na Wydziale Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej. W 1993 otrzymał tytuł profesora sztuk filmowych[5]. Był członkiem Polskiej Akademii Filmowej[6].
Zmarł 21 września 2017[7], a 2 października został pochowany w części ewangelicko-augsburskiej Starego Cmentarza w Łodzi[8].
Ponadto wyróżniony m.in. „Złotym Ekranem” i nagrodą honorową na festiwalu „Prowincjonalia”. W 2013 otrzymał za całokształt twórczości nagrodę „Platynowy Opornik” na V Festiwalu Filmów Dokumentalnych „Niepokorni Niezłomni Wyklęci” w Gdyni[14].