HMS Invincible (1869)

HMS Invincible
Klasa	okręt pancerny
Typ	Audacious
	Historia
Położenie stępki	28 czerwca 1867
Wodowanie	29 maja 1869
	Royal Navy
Nazwa	HMS „Invincible”; HMS „Erebus” (od 1904); HMS „Fisgard II” (od 1906)
Wejście do służby	1 października 1870
Zatonął	1914
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	6200 t
Długość	85 m
Szerokość	16 m
Zanurzenie	6,8 m
	Napęd
	1 maszyna parowa o mocy 4000 KM, 1 śruba, żagle
Prędkość	13,5 węzła (10 w. pod żaglami)
	Uzbrojenie
	10 dział 230 mm; 4 działa 64-funtowe
Załoga	450
	Multimedia w Wikimedia Commons

HMS Invincible – brytyjski okręt pancerny typu Audacious, który wszedł do służby w 1870 roku.

Historia

Budowa drugiego okrętu typu Audacious rozpoczęła się 28 czerwca 1867 roku w stoczni Napier Shipyards. Wodowanie miało miejsce 29 maja 1869 roku, wejście do służby 1 października 1870 roku. Przez pierwszy rok służby okręt stacjonował w Hull, skąd następnie został przebazowany w rejon Morza Śródziemnego^[1]. W lipcu 1882 roku, w ramach interwencji w Egipcie, brał udział w ostrzeliwaniu Aleksandrii. W 1885 roku marynarze z „Invincible” brali udział w interwencji w Sudanie. W 1901 roku, po wymontowaniu silnika, przekształcono go w okręt magazynowy dla flotylli niszczycieli w Sheerness. W 1904 roku nazwę okrętu zmieniono na HMS „Erebus”. Od 1906 roku nosił nazwę „Fisgard II” i stacjonował w Portsmouth, w roli okrętu szkolnego. 17 września 1914 roku, podczas holowania do Scapa Flow, zatonął w pobliżu wyspy Portland. Z 64-osobowej załogi zginęło 21 osób.

Przypisy

↑ Conway's..., s. 23.

Bibliografia

Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905, Conway Maritime Press, Londyn, 1979, ISBN 0-85177-133-5.
Peter Hore, The World Encyclopedia of Battleships, Hermes House, 2005.

[conw-1] Conway's..., s. 23.

[1]