HMS Telemachus (1943)

HMS Telemachus (P321)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Vickers-Armstrongs, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

25 sierpnia 1942

Wodowanie

19 czerwca 1943

 Royal Navy
Wejście do służby

25 października 1943

Los okrętu

złomowany w sierpniu 1961

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1290 długich ton
1560 długich ton

Długość

84,28 m

Szerokość

7,77 m
zanurzenie:dziób: 3,89m
rufa: 4,45 m

Zanurzenie testowe

91 m (300 stóp)

Napęd
2 silniki Diesla: 2 x 2500 KM (1,86 MW)
2 silniki elektryczne: 2 x 1450 KM (1,08 MW)
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


15,5 węzła
9 węzłów

Zasięg

na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów

Uzbrojenie
6 zapasowych torped
1 działo kal. 100 mm
3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe

6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped
2 zewnętrzne dziobowe wyrzutnie torped
2 zewnętrzne wyrzutnie torped na śródokręciu obrócone w kierunku rufy
1 zewnętrzna rufowa wyrzutnia torped

Załoga

61

HMS Telemachus (P321)brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy brytyjskich okrętów podwodnych typu T. Został zbudowany jako P321 w stoczni Vickers-Armstrongs w Barrow. Zwodowano go 19 czerwca 1943. Był drugim okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Telemachus”.

Służba

[edytuj | edytuj kod]

„Telemachus” przez większość swojej wojny służył na Dalekim Wschodzie; dotarł w ten rejon w lipcu 1944. Najbardziej znaczącym momentem działalności wojennej było zatopienie japońskiego okrętu podwodnego I-166.

Przetrwał wojnę i pozostał w służbie na Dalekim Wschodzie. Wrócił do Wielkiej Brytanii w grudniu 1959 r. Złomowany w Charlestown 28 sierpnia 1961[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  • William King - dowódca HMS „Telemachus” od 21 lipca 1943 do sierpnia 1945.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. HMS Telemachus, Uboat.net

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]