Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
26 października 1943 |
Wodowanie |
27 czerwca 1945 |
Royal Navy | |
Wejście do służby |
5 grudnia 1945 |
Los okrętu |
złomowany w sierpniu 1970 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
84,28 m |
Szerokość |
7,77 m |
Zanurzenie testowe |
91 m (300 stóp) |
Napęd | |
2 silniki Diesla: 2 x 2500 KM (1,86 MW) 2 silniki elektryczne: 2 x 1450 KM (1,08 MW) | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów |
Uzbrojenie | |
6 zapasowych torped 1 działo kal. 102 mm 3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe | |
Wyrzutnie torpedowe |
6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped |
Załoga |
61 |
HMS Thermopylae (P355) – brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy brytyjskich okrętów podwodnych typu T. Został zbudowany w stoczni Chatham Dockyard . Jego stępkę położono 26 października a zwodowano go 27 czerwca 1945. Jak dotychczas był jedynym okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Thermopylae”, pochodzącą od znanej bitwy.
Okręt wszedł do służby po zakończeniu II wojny światowej i prowadził relatywnie spokojną służbę w marynarce. Na początku był przydzielony do 3 Flotylli bazującej w Holy Loch. 15 czerwca 1953 r. okręt uczestniczył w paradzie floty w Spithead z okazji koronacji królowej Elżbiety II.
Pozostawał w służbie do grudnia 1968, gdy został umieszczony na liście jednostek na sprzedaż. Zezłomowany w Troon w 1971[1].