Halodule

Halodule
Ilustracja
Halodule uninervis
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

bałwanicowate

Rodzaj

Halodule

Nazwa systematyczna
Halodule Endl.
Gen. Pl., Suppl. 1: 1368 (1841)
Typ nomenklatoryczny

Halodule tridentata (Steinh.) Endl. ex Unger [= Halodule uninervis (Forssk.) Boiss.]

Synonimy
  • Diplanthera Thouars[3]
Zasięg
Mapa zasięgu
Halodule sp.

Halodule Endl. – rodzaj traw morskich należący do rodziny bałwanicowatych (Cymodoceaceae), obejmujący 6 gatunków występujących w klimacie zwrotnikowym i podzwrotnikowym.

Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów χαλος (halos – sól) i δούλος (doulos – niewolnik)[4].

Zasięg geograficzny

[edytuj | edytuj kod]

Trawy morskie z rodzaju Halodule występują wzdłuż wybrzeży Afryki (od Egiptu do KwaZulu-Natal, Seszeli i Madagaskaru oraz Mauretanii, Senegalu i Angoli), Azji (Izrael, Iran, Zatoka Perska, Półwysep Arabski, Chiny, Riukiu, Tajwan, subkontynent indyjski, Sri Lanka, Andamany, Nikobary, Indochiny, Azja Południowo-Wschodnia, Papua-Nowa Gwinea), Australii (Queensland i Australia Zachodnia), Oceanii (Fidżi, Nowa Kaledonia, Tonga, Karoliny, Mariany), południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, Meksyku, Karaibów oraz Ameryki Południowej (od Belize i Kostaryki do Wenezueli, a także wschodniej Brazylii)[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Trawy morskie o rozgałęzionych kłączach, ukorzeniających się w węzłach, tworzących wzniesione pędy z 2 łuskami u nasady i 1–4 liśćmi właściwymi, naprzeciwległymi, spłaszczonymi, równowąskimi, trójżyłkowymi o przywierzchołkowo ząbkowanych marginesach, tworzącymi spłaszczone, uszkowate i języczkowate pochwy liściowe. Kwiaty pojedyncze i wierzchołkowe, jednopłciowe. Kwiaty męskie złożone z 2 siedzących główek pręcika, położonych na różnej wysokości. Kwiaty żeńskie niemal siedzące, z bardzo długimi szyjkami słupka. Owoce bocznie spłaszczone, dzióbkowate, niełupkopodobne[5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Rozwój
Wieloletnie, wodne geofity (hydrogeofity)[3], wodopylne. Kwiaty żeńskie wyrastają w podłożu, jedynie wydłużone szyjki słupka wynoszą znamię ponad powierzchnię wody w czasie odpływu. Owoce pozostają w podłożu aż do czasu dojrzenia[6].
Siedlisko
Strefy litoralne oceanów i mórz, na różnych podłożach.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja rodzaju według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzaj należy do rodziny bałwanicowatych (Cymodoceaceae Vines), rzędu żabieńcowców (Alismatales Dumort.), w kladzie jednoliściennych (monocots)[2].
Gatunki[3]

Zagrożenie i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie gatunki Halodule zostały ujęte w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych ze stasutem LC (mniejszej troski) lub DD (zagrożenie nieoszacowane). Rośliny te są zagrożone, jak inne trawy morskie, przez działalność człowieka w strefie przybrzeżnej oceanów[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-01-23] (ang.).
  3. a b c d Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-02-05]. (ang.).
  4. Maureen L. Sullivan: The taxonomy of "seagrasses" surveyed from the higher taxa down through to the family level. Florida International University, 1994. [dostęp 2011-02-05].
  5. Flora of China. Vol. 23: Cymodoceaceae.
  6. Flora of North America. Vol. 22: Cymodoceaceae. [dostęp 2011-02-05].
  7. IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.4.. [dostęp 2011-02-05].