Hemitrygon
| Hemitrygon | |||
| Müller & Henle, 1838[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – H. bennettii | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| (bez rangi) | płaszczki | ||
| Nadrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Hemitrygon | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Trygon bennettii Müller & Henle, 1841 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Hemitrygon – rodzaj ryb chrzęstnoszkieletowych z podrodziny Dasyatinae w obrębie rodziny ogończowatych (Dasyatidae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach zachodniego, zachodnio-środkowego, południowo-zachodniego i północno-zachodniego Oceanu Spokojnego, wschodniego i północno-zachodniego Oceanu Indyjskiego oraz w południowo-wschodniej Azji (Mekong)[3][4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała do 200 cm; masa ciała (największa opublikowana) 10,7 kg[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniowała w 1838 roku para niemieckich ichtiologów Johannes Peter Müller i Jakob Henle w artykule poświęconym opisowi cech rodzajowych ryb chrzęstnoszkieletowych, z opisami nowych rodzajów opublikowanym w czasopiśmie The Magazine of natural history[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie (także monotypowe)) H. bennetti[5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Hemitrygon: gr. ἡμι- hēmi- ‘pół-, mały’, od ἡμισυς hēmisus ‘połowa’; rodzaj Trygon Cuvier, 1816[6].
- Toshia: James R. Tosh (1872–1917), szkocki biolog morski i inżynier żeglugi śródlądowej z departamentu morskiego Queensland[6]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie (także monotypowe)): Dasyatis fluviorum Ogilby, 1908.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:
- Hemitrygon akajei (Bürger, 1841)
- Hemitrygon bennetti (Müller & Henle, 1841)
- Hemitrygon fluviorum (Ogilby, 1908)
- Hemitrygon izuensis (Nishida & Nakaya, 1988)
- Hemitrygon laevigata (Chu, 1960)
- Hemitrygon laosensis (Roberts & Karnasuta, 1987)
- Hemitrygon longicauda (Last & White, 2013)
- Hemitrygon navarrae (Steindachner, 1892)
- Hemitrygon parvonigra (Last & White, 2008)
- Hemitrygon sinensis (Steindachner, 1892)
- Hemitrygon yemenensis Moore, Last & Naylor, 2020
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J.P. Müller & F.G.J. Henle. On the generic characters of cartilaginous fishes, with descriptions of new genera. „The Magazine of natural history”. New series. 2 (7), s. 90, 1838. (ang.).
- ↑ G.P. Whitley. Studies in ichthyology. No. 7. „Records of the Australian Museum”. 19 (1), s. 60, 1933. (ang.).
- ↑ a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-15] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Hemitrygon. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-15]. (ang.).
- ↑ J.P. Müller & F.G.J. Henle: Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Berlin: Veit, 1841, s. 160. (niem.).
- ↑ a b Ch. Scharpf: Family Dasyatidae Jordan & Gilbert 1879 (Stingrays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-15]. (ang.).