Henryk Rzętkowski

Henryk Rzętkowski
Ilustracja
Henryk Rzętkowski (z lewej) i Michał Halicz w scenie filmu „Ułani, ułani, chłopcy malowani”
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1901
Warszawa

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 1972
Warszawa

Zawód

aktor

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Henryka Rzętkowskiego na cmentarzu Bródnowskim

Henryk Rzętkowski (ur. 15 kwietnia 1901 w Warszawie, zm. 10 stycznia 1972 tamże) – aktor kina przedwojennego i powojennego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Andrzeja i Teofili, właścicieli sklepu kolonialno-spożywczego. W Warszawie ukończył sześć klas gimnazjum i Instytut Filmo­wy. Grywał epizody w Teatrze Popular­nym w Warszawie. W latach 1916–1918 występował w teatrach amatorskich, w 1922 należał do zespołu Teatru Polskiego w Warszawie, 1925 w Teatrze Palace w Białymstoku, w sezonie 1925/26 w teatrze w Grodnie, w latach 1926–1934 ponownie w warszawskim Teatrze Polskim, w którym był kierownikiem statystów. Do wybuchu II wojny światowej pracował na scenach TKKT. W czasie wojny, do 1944 pracował w jawnym Teatrze Miasta Warszawy. Po powstaniu warszawskim został wywieziony do obozu pracy w Niemczech.

Po wojnie, w latach 1945–1972 grał drobne role w Państwowym Teatrze Polskim w Warszawie. Zwany generałem i przywódcą statystów. Epizodysta, nigdy nie zagrał drugoplanowej i głównej roli w filmie.

Pochowany 17 stycznia 1972 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 44B-2-19)[1][2].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Teatr TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1972 - Martin Eden jako barman
  • 1970 - Żywy Trup jako właściciel traktierni
  • 1968 - Dożywocie
  • 1967 - Wrogowie
  • 1966 - Skowronek jako kat
  • 1965 - Kapitan z Koepenick
  • 1964 - Lubow Jarowaja
  • 1962 - Pies Ogrodnika
  • 1960 - Proces Joanny D'Arc w Ruen w roku 1431 jako żołnierz II
  • 1955 - Spartakus jako Lantulus

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2023-12-03].
  2. Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 194, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7
  3. M.P. z 1953 r. nr 106, poz. 1422 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej - w związku z 40-leciem pracy Państwowego Teatru Polskiego w Warszawie”.
  4. M.P. z 1946 r. nr 28, poz. 48 „w uznaniu wielkich zasług, położonych przy odbudowie gmachu Teatru Polskiego w Warszawie i wskrzeszeniu jego artystycznej działalności”.
  5. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900–1980 t.II, PWN Warszawa 1994.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]