Heorhij Prokopenko

Heorhij Prokopenko
Георгій Прокопенко
Ilustracja
Heorhij Prokopenko (1966)
Pełne imię i nazwisko

Heorhij Jakowycz Prokopenko

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1937
Kobelaky

Data i miejsce śmierci

5 maja 2021
Lwów

Wzrost

180 cm

Informacje klubowe
Klub

Dynamo Lwów

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  ZSRR
srebro Tokio 1964 pływanie
(200 m st. klasycznym)
Mistrzostwa Europy
złoto Lipsk 1962 200 m st. klasycznym
złoto Utrecht 1966 200 m st. klasycznym
złoto Utrecht 1966 4 × 100 m st. zmiennym
Odznaczenia
Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR
Multimedia w Wikimedia Commons

Heorhij Jakowycz Prokopenko (ukr. Георгій Якович Прокопенко; ur. 21 lutego 1937 w Kobelakach[1], zm. 5 maja 2021 we Lwowie[2]) – radziecki i ukraiński pływak, w barwach ZSRR srebrny medalista olimpijski[3].

Urodził się w Kobelakach w obwodzie połtawskim. W 1946 roku wraz z rodzicami przeprowadził się do Lwowa, gdzie pięć lat później zaczął trenować pływanie[4].

Brał udział w dwóch igrzyskach (IO 60, IO 64). W 1964 zdobył srebro na dystansie 200 metrów stylem klasycznym. Wcześniej był na nim rekordzistą świata. Indywidualnie zdobył dwa złote medale mistrzostw Europy na 200 metrów żabką (1962, 1966), w 1966 był również mistrzem w sztafecie w stylu zmiennym. Zdobył sześć tytułów indywidualnego mistrza Związku Radzieckiego – w latach 1962, 1964 i 1966 wygrywał na 100 m stylem klasycznym, a w latach 1960, 1964 i 1965 zwyciężał na 200 m stylem klasycznym. Ponadto pięciokrotnie zostawał wicemistrzem ZSRR: na 100 m stylem klasycznym w 1967 roku, na 200 m w latach 1961, 1962 i 1967 oraz w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym w 1960 roku, a także dwa razy zdobył brązowy medal mistrzostw kraju – na 200 m stylem klasycznym w 1966 i w sztafecie stylem zmiennym w 1967[5].

W kadrze ZSRR znajdował się w latach 1961–1967. Reprezentował klub Dynamo Lwów, którego zawodnikiem był w latach 1959–1967. W latach 1962–1964 ośmiokrotnie ustanawiał rekord Europy na 100, 200 m stylem klasycznym oraz w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym[5].

W 1971 roku zakończył karierę. Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener. Ponadto przez trzy lata był dyrektorem szkoły pływania w Dynamie Lwów, a także przez trzydzieści lat wykładowcą na wydziale wychowania fizycznego Uniwersytetu Lwowskiego[4][6].

Odznaczony medalem „Za pracowniczą dzielność”[6]. Był zięciem Wiktora Czukarina[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Heorhiy Prokopenko [online], Olympedia [dostęp 2021-05-07] (ang.).
  2. ↑ Помер львівський олімпієць Георгій Прокопенко, „dyvys.info”, 5 maja 2021 [dostęp 2021-05-05] (ukr.).
  3. ↑ Georgy PROKOPENKO [online], www.olympic.org [dostęp 2020-05-10] (ang.).
  4. ↑ a b Прокопенко Георгий. sport-calendar.ru. [dostęp 2021-05-07]. (ros.).
  5. ↑ a b Г.Л. Черневич, Е.А. Школьников (red.): Динамо. Энциклопедия. Москва: Олма-Пресс, 2003, s. 211. ISBN 5-224-04399-9. (ros.).
  6. ↑ a b ПРОКОПЕНКО Георгий Яковлевич. infosport.ru. [dostęp 2021-05-07]. (ros.).
  7. ↑ Помер найстаріший призер Олімпійських ігор зі Львова Георгій Прокопенко. zaxid.net, 2021-05-05. [dostęp 2021-05-07]. (ukr.).