Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci |
wypadek samochodowy |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Strona internetowa |
Hermann Keller (ur. 20 listopada 1885 w Stuttgarcie, zm. 17 sierpnia 1967 we Fryburgu Bryzgowijskim[1][2]) – niemiecki organista, muzykolog i pedagog.
Początkowo studiował architekturę[1], później uczył się w Lipsku u Maxa Regera (kompozycja), Karla Straubego (organy) i Roberta Teichmüllera (fortepian)[2]. W 1924 roku obronił doktorat na Uniwersytecie w Tybindze na podstawie pracy Die musikalische Artikulation insbesondere bei ]oh. Seb. Bach[2]. W latach 1910–1916 był organistą i nauczycielem muzyki w Weimarze[1]. W 1916 roku został organistą w Stuttgarcie[1], gdzie od 1919 roku uczył także w Hochschule für Musik[2]. Od 1928 roku był kierownikiem wydziału muzyki kościelnej i szkolnej tej uczelni, a w latach 1946–1952 jej dyrektorem[1][2]. Publikował prace dydaktyczne poświęcone m.in. problematyce gry na organach, a także opracowania i wydania utworów organowych[1].
Zginął w wypadku samochodowym[2].
(na podstawie materiałów źródłowych[2])