Imię i nazwisko |
Hermann Wolfgang Sartorius Freiherr von Waltershausen |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Hermann Wolfgang Sartorius Freiherr von Waltershausen[1][2] (ur. 12 października 1882 w Getyndze, zm. 13 sierpnia 1954 w Monachium[1][2]) – niemiecki kompozytor i pedagog.
Początkowo uczył się u Marie-Josepha Erba w Strasburgu[2]. W wieku 10 lat stracił prawe ramię i prawą nogę, nie przerwał jednak edukacji muzycznej, ucząc się grać na fortepianie i dyrygować lewą ręką[2]. W 1901 roku wyjechał do Monachium, gdzie uczył się kompozycji u Ludwiga Thuille’a[1][2]. Pobierał też lekcje teorii u Adolfa Sandbergera[2]. W latach 1920–1932 wykładał w monachijskiej Staatliche Akademie der Tonkunst[1][2]. W 1917 roku założył Praktisches Seminar für Fortgeschrittene Musikstudierende[2]. Brał udział w zorganizowaniu rozgłośni radiowej Bayerischer Rundfunk[1].
W swojej muzyce nawiązywał do wzorców romantycznych[2]. Skomponował m.in. opery Else Klapperzehen (wyst. Drezno 1909) i Oberst Chabert (wyst. Frankfurt nad Menem 1912), Apokalyptische Symphonie (1924), poemat symfoniczny Hero und Leander (1925), Krippenmusik na orkiestrę kameralną i klawesyn obbligato (1926), Kwartet smyczkowy (1910)[2].
(na podstawie materiałów źródłowych[2])