Hugo Becker (wiolonczelista)

Hugo Becker
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jean Otto Eric Hugo Becker

Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1863
Strasburg

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1941
Geiselgasteig

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

wiolonczelista, pedagog

Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Otto Eric Hugo Becker[1] (ur. 13 lutego 1863 w Strasburgu, zm. 30 lipca 1941 w Geiselgasteig[1][2]) – niemiecki wiolonczelista i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Podstawy edukacji muzycznej otrzymał od swojego ojca, skrzypka Jeana Beckera[1][2]. Następnie był uczniem Kanuta Kündingera w Mannheimie oraz Friedricha Grützmachera i Karla Hessa w Dreźnie[1]. Studiował także u Alfredo Piattiego[1][2]. W latach 1880–1883 był członkiem orkiestry teatru operowego w Mannheimie[2]. Od 1884 do 1886 roku był solistą orkiestry operowej we Frankfurcie nad Menem[1][2]. W latach 1890–1906 występował jako członek kwartetu smyczkowego Hugo Heermanna[1][2]. Od 1895 roku wykładał we frankfurckiej Hochschule für Musik[1]. Od 1901 roku występował w ramach koncertów poniedziałkowych w Londynie[2]. W 1902 roku został profesorem Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie[1]. Od 1909 do 1929 roku wykładał w Hochschule für Musik w Berlinie[1][2].

Występował wspólnie z takimi muzykami jak Daniel Quast, Willy Hess, Ernst von Dohnányi, Henri Marteau, Ferruccio Busoni, Eugène Ysaÿe, Artur Schnabel i Carl Flesch[1]. Opublikował pracę Mechanik und Ästhetik der Violoncellspiels (Wiedeń 1929)[1][2]. Skomponował Koncert wiolonczelowy A-dur[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 255–256. ISBN 0-02-865526-5.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 221. ISBN 83-224-0113-2.