Hyŏn Yŏng Ch’ŏl

To jest biografia osoby noszącej koreańskie nazwisko Hyŏn.

Hyŏn Yŏng Ch’ŏl

Data urodzenia	11 stycznia 1949
Data śmierci	nie wcześniej niż maj 2015
Szef Sztabu Generalnego Koreańskiej Armii Ludowej
Okres	od lipca 2012 do kwietnia 2015
Poprzednik	Ri Yŏng Ho
członek Centralnej Komisji Wojskowej KC Partii Pracy Korei
Okres	od lipca 2012 do kwietnia 2015
członek Komitetu Centralnego PPK
Okres	od września 2010 do kwietnia 2015
Deputowany Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD XII kadencji (okręg 361)
Okres	od marca 2009 do marca 2014
Przynależność polityczna	Partia Pracy Korei
Minister Sił Zbrojnych KRLD
Okres	od czerwca 2014 do kwietnia 2015
Poprzednik	Jang Jŏng-nam
Następca	Pak Yŏng-sik
Odznaczenia

Hyŏn Yŏng Ch’ŏl

Imię koreańskie
Hangul 현영철 Hancha 玄永哲 Transkrypcja poprawiona Hyeon Yeong-cheol Transkrypcja MCR Hyŏn Yŏng Ch’ŏl

Hyŏn Yŏng Ch’ŏl (kor. 현영철; ur. 11 stycznia 1949) – północnokoreański polityk i generał (kor. 대장) Koreańskiej Armii Ludowej. Ze względu na przynależność do najważniejszych gremiów politycznych i wojskowych Korei Północnej, uznawany był za członka ścisłej elity władzy KRLD.

Kariera

Niewiele wiadomo na temat przebiegu kariery wojskowej i politycznej Hyŏn Yŏng Ch'ŏla przed 2006 rokiem. Jego awans w najważniejszych strukturach rządu i armii Korei Północnej należał do najszybszych w historii systemu politycznego KRLD. W 2006 prawdopodobnie^[1] został dowódcą 8 Korpusu KAL. W 2007 otrzymał stopień dwugwiazdkowego generała-porucznika (kor. 상장).

Deputowany Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD, parlamentu KRLD XII kadencji (tj. od marca 2009 roku do marca 2014). Na mocy postanowień III Konferencji Partii Pracy Korei z 28 września 2010 roku został awansowany na czterogwiazdkowego generała (kor. 대장) oraz po raz pierwszy zasiadł w Komitecie Centralnym PPK.

18 lipca 2012 roku mianowany szefem Sztabu Generalnego Koreańskiej Armii Ludowej, w miejsce pozbawionego nagle wszystkich stanowisk państwowych wicemarszałka Ri Yŏng Ho. Wszedł wtedy także (od razu jako wiceprzewodniczący) do Centralnej Komisji Wojskowej KC, najważniejszego organu Partii Pracy Korei zajmującego się sprawami wojskowymi. Jednocześnie otrzymał w tym dniu awans na wicemarszałka KAL.

Najprawdopodobniej w październiku 2012 został zdegradowany do stopnia generała (kor. 대장)^[2]. Na jego zdjęciach pochodzących IV Konferencji na temat Bezpieczeństwa Międzynarodowego w Moskwie, która odbyła się w dniach 16–17 kwietnia 2015, widziano go w mundurze generalskim^[3].

Po śmierci Kim Dzong Ila w grudniu 2011 roku, Hyŏn Yŏng Ch’ŏl znalazł się na 77. miejscu w 233-osobowym Komitecie Żałobnym^[4]. Świadczyło to o formalnej i faktycznej przynależności Hyŏn Yŏng Ch'ŏla do grona kierownictwa polityczno-wojskowego Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Według specjalistów, miejsca na listach tego typu określały rangę polityka w hierarchii aparatu władzy^[5][6], jednak 77. miejsce Hyŏn Yŏng Ch'ŏla w świetle jego szybkiego awansu na szefa Sztabu Generalnego północnokoreańskiej armii w 2012 roku było wręcz nieadekwatne do jeszcze wyższej pozycji, którą zajmował w ostatnim okresie życia. Obejmując dowództwo w Sztabie Generalnym zastąpił wicemarszałka Ri Yŏng Ho, który w tym samym Komitecie Żałobnym zajmował 4. miejsce.

Doniesienia o śmierci

30 kwietnia 2015 roku według niepotwierdzonych^[7][8] doniesień medialnych, powołujących się na południowokoreański wywiad, Hyŏn Yŏng Ch’ŏl miałby zostać rozstrzelany za drzemkę, której dopuścił się podczas ważnego święta wojskowego z udziałem Kim Dzong Una^[9][10]. Jednakże, już dwa tygodnie później źródła południowokoreańskie i rosyjskie informowały o pojawieniu się rzekomo straconego generała w telewizji^[7][11][12].

Odznaczenia

• Order Kim Ir Sena^[13].
• Order Kim Dzong Ila (2 lutego 2012).
• Order Flagi Narodowej I klasy (ośmiokrotnie)^[13].
• Order Wolności i Niepodległości I klasy (dwukrotnie)^[13].
• Order Pracy (dwukrotnie)^[13].
• Order Flagi Narodowej II klasy (pięciokrotnie)^[13].
• Order Wolności i Niepodległości II klasy^[13].
• Order Flagi Narodowej III klasy (dwukrotnie)^[13].
• Order Żołnierskiego Honoru II klasy^[13].

Przypisy

1. VMar Hyon Yong Chol (ang.), NK Leadership Watch, [dostęp: 10 października 2012].
2. N.Korean Army Chief Demoted After Defections. chosun.com, 2012-10-11. [dostęp 2015-05-13]. (ang.).
3. At the IV Moscow Conference on International Security. mil.ru, 2015-04-16. [dostęp 2015-05-13]. (ang.).
4. Kim Jong Il Funeral Committee (as of 19 December 2011) (ang.), NK Leadership Watch, 21 grudnia 2011, [dostęp: 10 października 2012]
5. Clues from Kim Jong-il Funeral List (ang.), The Chosun Ilbo, 20 grudnia 2011, [dostęp: 10 października 2012].
6. Tetsuya Hakoda, All eyes set on Kim Jong Il's funeral committee list (ang.), The Asahi Shimbun, 27 grudnia 2011, [dostęp: 10 października 2012].
7. South Korea: North Korean defense chief was not executed [online], UPI, 13 maja 2015 [dostęp 2023-02-12]  (ang.).
8. Choe Sang-HunS.H., Some Doubt That North Korea Executed a Top General, „The New York Times”, 13 maja 2015  (ang.).
9. Sprawiedliwość po koreańsku. Minister obrony rozstrzelany za drzemkę. TVP Info, 2015-05-13. [dostęp 2015-05-13].
10. Rozstrzelany z broni przeciwlotniczej za... drzemkę. Bo nie okazał szacunku dla Kim Dzong Una. gazeta.pl, 2015-05-13. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-16)].
11. (LEAD) S. Korea wary of North over alleged defense chief purge. 2015-05-14. [dostęp 2018-03-13].
12. Юлия Дивеева: Расстрелянный министр обороны КНДР выступил по телевидению. 2015-05-14. [dostęp 2018-03-13]. (ros.).
13. Rozstrzelany z broni przeciwlotniczej za... drzemkę. Bo nie okazał szacunku dla Kim Dzong Una. gazeta.pl, 2015-05-13. [dostęp 2015-05-13].

Bibliografia

• 현영철. unibook.unikorea.go.kr. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (kor.), 통일부 – 북한자료센터 (Ministerstwo ds. Zjednoczenia Republiki Korei – Centrum Informacyjne o Korei Północnej), [dostęp: 10 października 2012].
• VMar Hyon Yong Chol (ang.), NK Leadership Watch, [dostęp: 10 października 2012].
• 2010 북한 기관별 주요 인물정보. kinu.or.kr. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)]. (kor.), praca zbiorowa, 통일연구원 (KINU – Korean Instutite of National Unification), grudzień 2012, [dostęp: 10 października 2012].