Wojna domowa w Libii (2011) | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna |
dyktatorskie rządy Muammara Kadafiego | ||
Wynik |
zwycięstwo wojsk rządowych w I fazie i zwycięstwo rebeliantów w II fazie bitwy | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Libii | |||
30°26′06″N 19°40′01″E/30,435000 19,666944 |
IV bitwa o Marsa al-Burajka (Bregę) – zbrojne starcie stoczone w dniach 14–21 lipca oraz 9–20 sierpnia 2011 między libijską armią rządową a rebeliantami wspieranymi przez lotnictwo NATO podczas libijskiej wojny domowej na froncie wschodnim.
Pierwsze walki o Marsę al-Burajkę odbyły się na początku marca 2011. Wówczas kontrolę na miastem przejęli rebelianci. Dwa tygodnie później miasto odbiły siły rządowe.
Na przełomie marca i kwietnia kolejną ofensywę przeprowadzili rebelianci, początkowo zwycięską, jednak siły rządowe odpowiedziały kontratakiem i od tamtej pory Marsa al-Burajka była miastem frontowym, o którego utrzymanie zmagały się wojska Kaddafiego, a zdobycie rebelianci na froncie wschodnim.
Po trzech miesiącach patowej sytuacji na froncie wschodnim w połowie lipca rebelianci zaatakowali to strategiczne miasto, będące centrum przemysłu naftowego. Decyzja o odbiciu miasta została podjęta po tym, jak 9 lipca lojaliści zaczęli niszczyć instalacje naftowe pod miastem[1].
14 lipca rebelianci podjęli szturm na Marsę al-Burajkę. Bojownicy poruszający się czołgami T-72 i T-55, pojazdami opancerzonymi oraz ciężarówkami zaatakowali siły rządowe od wschodu, południa oraz od strony morza. Mimo natowskiej pomocy z powietrza, szturm został odparty. Rebelianci zostali odrzuceni na 20 km od rogatek miasta. W walkach zginęło przynajmniej trzech rebeliantów, a 73 zostało rannych[2].
15 lipca siły rządowe wysunęły się z Marsy al-Burajki na wschód, by zapobiec ewentualnemu atakowi rebeliantów. Ci faktycznie przygotowali i podjęli drugi atak. Walki toczyły się tym razem na przedpolach miasta. Ciężkie straty ponieśli zarówno lojaliści jak i bojownicy. Z terenów pustynnych rebelianci przedostali się do godz. 22:00 na 2,5 km od miasta. Wojsko ufortyfikowało centrum miasta. Siły opozycji zniszczyły 100 min przeciwpiechotnych pod miastem. Jego obrzeża zostały silnie zaminowane[3].
Rankiem kolejnego dnia rebelianci przedostali się do rogatek, ale napotkali tam ciężki ostrzał. Broniące miasto wojsko detonowało miny. W czasie walk powstańcy pojmali czterech żołnierzy. Napastnicy podjęli atak w kierunku centrum, jednak natknęli się tam na okopy wypełnione chemicznymi substancjami łatwopalnymi. Ponadto rebelianci z powodu wybuchów setek min nie byli w stanie utrzymać zajętych pozycji, co spowodowało wycofanie się z peryferii miasta. Wieczorny intensywny ogień rakietowy ponownie odrzucił rebeliantów na 20 km od miasta. Tego dnia zginęło 12 rebeliantów, a 178 zostało rannych[4].
W rejonie Marsy al-Burajki toczyły się 17 lipca ciężkie walki, w których oddziały powstańcze próbowały zająć port położony 20 kilometrów od miasta. Rebelianci przedostali się do dzielnicy mieszkalnej, gdzie toczono zacięte walki uliczne[5]. Siły opozycji zdobyły północno-wschodnie sektory miasta, walki przenosiły się na południowy zachód. Powstańcy czekali na posiłki. Siły wierne Kadafiemu, prowadziły nieustannie ostrzał za pomocą rakiet Grad, co bardzo utrudniało zadanie powstańcom. Zginęło trzech, a ponad 200 rebeliantów zostało rannych[6][7].
18 lipca inicjatywę w bitwie przejęli rebelianci, którzy zajęli dzielnicę przemysłową. Rozpoczął się proces oczyszczania miasta z min. Otoczono główny port naftowy z rafinerią i zakładami chemicznymi. Lojaliści kontrolowali centrum, jednak trzon wojska wycofał się w kierunku Ras al-Unuf[8].
19 lipca w walkach o port naftowy w Bredze zginęło 27 powstańców libijskich, a 83 zostało rannych. Liczba zabitych rebeliantów była tak wysoka, ponieważ napotkali oni silny atak rakietowy. W mieście pozostawało 200 żołnierzy Kaddafiego, którzy bronili centrum. Na pomoc im ruszały posiłki z Ras al-Unuf, jednak zostały one ostrzelane przez śmigłowce NATO. Rebelianci umocnili swe pozycje na południu i wschodzie miasta[9].
Rebelianci miasto Marsa al-Burajka określili jako wielkie pole minowe. Wycofali się z niego 21 lipca i otoczyli je. Bazę wypadową założono 20 km od miasta w miejscowości Bishr. Rozpoczęto akcje usuwania min z instalacji naftowych, by zapobiec ich wysadzeniu, w przypadku kiedy wojska rządowe przegrałyby bitwę[10].
28 lipca 2011 w niejasnych okolicznościach w Bengazi zginął dowódca wojsk powstańczych Abd al-Fatah Junis. Generał został aresztowany i wezwany na przesłuchanie w związku z niezdobyciem miasta Marsa al-Burajka. Padły oskarżenia, że prowadził potajemne rozmowy z rządem w Trypolisie i dlatego został zabity przez swoich ludzi[11].
6 sierpnia rebelianci ponowili atak na Marsę al-Burajkę. Szturm, stosunkowo słaby ze względu na silne zaminowanie, został wyprowadzony z trzech stron. Podczas niego udało zabezpieczyć się kilka ważnych wzgórz otaczających miasto[12].
9 sierpnia rebelianci podjęli drugi szturm. Ciężkie walki toczone były na obrzeżach miasta. Zginęło dwóch bojowników, 14 odniosło rany. Część powstańców dostała się do dzielnicy mieszkalnej[13]. Dzień później ciężkie walki toczyły się w dzielnicy mieszkalnej. Obie strony używały artylerii do ostrzeliwania swoich pozycji. Zginęło co najmniej trzech bojowników[14]. 11 sierpnia rebelianci przejęli całkowitą kontrolę na dzielnicą mieszkalną. W bitwie zginęło ośmiu kolejnych powstańców, a 25 zostało rannych. Po stronie armii rządowej nie zanotowano ofiar, jednak 40 żołnierzy zostało otoczonych[15].
12 sierpnia rebelianci zaniechali atak na dzielnicę przemysłową, która obejmowała terminal ropy naftowej, z powodu silnego zaminowania[16]. Opozycjoniści kontrolujący dzielnicę mieszkalną, próbowali się przedostać do dzielnicy przemysłowej i dlatego w ciągu trzech dni od 13 do 15 sierpnia, saperzy zneutralizowali ponad 3 tys. min. 13 sierpnia w czasie ataku, powstańcy zniszczyli dwa czołgi. W uderzeniu NATO pod Marsą al-Burajką zniszczone zostały dwa pojazdy oraz zabito sześć osób, prawdopodobnie żołnierzy[17]. Wobec tego lojaliści przypuścili szturm na sektor mieszkalny, jednak musieli uznać wyższość bojowników[18]. 14 sierpnia lojaliści podpalili kilka zbiorników z ropą naftową w dzielnicy przemysłowej[19].
Armia stacjonująca w Syrcie wystrzeliła 15 sierpnia pocisk R-11 w stronę Adżdabii, który spadł bezpiecznie na pustynię 50 km od prawdopodobnego celu. Według zachodnich mediów miała być to demonstracja siły wojska wobec klęsk na froncie[20].
16 sierpnia w Bredze zginęło 26 rebeliantów, a 40 odniosło rany[21]. 17 sierpnia w czasie walk o miasto zginęło kolejnych 15 osób[22]. 18 sierpnia NRT poinformowała o opanowaniu przez powstańców południowego przedmieścia Marsa al-Burajki, Alargop[23].
19 sierpnia powstańcy ogłosili także całkowite opanowanie Marsy-al-Burajki[24][25]. Powstańcy po południu 20 sierpnia wycofali się z przemysłowej części Marsy al-Burajki na skutek intensywnego ostrzału artyleryjskiego; podjęto oblężenie części przemysłowej[26]. W wyniku kontrataku, rebelianci ponownie zdobyli centrum miasta[27].
U boku rebeliantów działali brytyjscy oraz francuscy agenci, którzy stacjonowali na terenach nieczynnej rafinerii w mieście Az-Zuwajtina pod Marsą al-Burajką. Agenci pomagali powstańcom podczas letniej ofensywy na froncie wschodnim; mieli odegrać także znaczącą rolę podczas bitwy w Trypolisie[28].