Inauguracyjny mistrz Kenny Omega wraz z pasem mistrzowskim | |||||||||||||||||||
Detale | |||||||||||||||||||
Data utworzenia |
12 maja 2017[1] | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data dezaktywacji |
11 grudnia 2023 | ||||||||||||||||||
Promocja | |||||||||||||||||||
Inne nazwy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
IWGP United States Heavyweight Championship – były tytuł mistrzowski w profesjonalnym wrestlingu, utworzony i promowany przez japońską federację New Japan Pro-Wrestling (NJPW). Skrótowiec „IWGP” inicjuje organ zarządzający federacją – International Wrestling Grand Prix[2]. Tytuł został wprowadzony 12 maja 2017, zaś inauguracyjny mistrz został wyłoniony 2 lipca 2017 w turnieju podczas gal G1 Special in USA.
Mistrzostwo było ósmym aktywnym mistrzostwem w federacji. Pierwszym i najdłużej panującym mistrzem był Kenny Omega[3].
12 maja 2017 podczas trzeciego dnia gal War of the Worlds współtworzonej przez New Japan Pro-Wrestling (NJPW) i Ring of Honor (ROH) – amerykański ambasador NJPW George Carroll ogłosił utworzenie tytułu IWGP United States Championship[1][4][5]. Wprowadzenie tytułu było częścią ekspansji na rynek zachodni. Jest to odpowiedź na zakontraktowanie przez WWE czterech zawodników NJPW w styczniu 2016[6]. W wywiadach Tetsuya Naito porównywał wprowadzenie tytułu do sytuacji w 2011, kiedy to NJPW utworzyło IWGP Intercontinental Championship[7] podczas gal w Stanach Zjednoczonych w maju 2011[8]. Prezes NJPW Naoki Sugabayashi stwierdził, że chce, aby tytuł był broniony podczas przyszłych gal NJPW w Stanach Zjednoczonych, a także na galach federacji Ring of Honor[9].
Pierwszy mistrz został wyłoniony w turnieju odbywającym się 1 i 2 lipca 2017 podczas gal G1 Special in USA[1][4]. Oryginalnie turniej miał przebiegać systemem kołowym, lecz zdecydowano się na tradycyjny format pucharowy[10]. Turniej i mistrzostwo wygrał Kenny Omega, który w pierwszej rundzie, półfinale i finale pokonał kolejno Michaela Elgina, Jaya Lethala i Tomohiro Ishii'ego[11]. Po raz pierwszy tytuł broniono w Japonii 24 września 2017 podczas gali Destruction in Kobe[12]. NJPW umiejscawia tytuł na równi z NEVER Openweight Championship i za IWGP Heavyweight Championship oraz IWGP Intercontinental Championship[13].
Pierwsza runda (1 lipca) |
Półfinały (2 lipca) |
Finał (2 lipca) | ||||||||
Michael Elgin | 22:31 | |||||||||
Kenny Omega | Pin | |||||||||
Kenny Omega | Pin | |||||||||
Jay Lethal | 12:56 | |||||||||
Jay Lethal | Pin | |||||||||
Hangman Page | 08:30 | |||||||||
Kenny Omega | Pin | |||||||||
Tomohiro Ishii | 31:20 | |||||||||
Juice Robinson | 10:04 | |||||||||
Zack Sabre Jr. | Sub | |||||||||
Zack Sabre Jr. | 11:42 | |||||||||
Tomohiro Ishii | Pin | |||||||||
Tomohiro Ishii | Pin | |||||||||
Tetsuya Naito | 15:51 | |||||||||
Wyróżnienie posiadało dziesięciu zawodników, a najwięcej razy tytuł posiadali Hiroshi Tanahashi i Juice Robinson (trzykrotnie). Pierwszym z nich był Kenny Omega. Najkrótszym panowaniem jest trzecie panowanie Tanahashiego, które trwało 13 dni, w przeciwieństwie do drugiego panowania Jona Moxleya, które jest rekordem najdłuższego panowania z 564 dniami i największą liczbą udanych obron tytułu. Tanahashi to także najstarszy mistrz, zdobywając tytuł w wieku 45 lat. Jay White wygrał mistrzostwo w wieku 25 lat, będąc najmłodszym posiadaczem tytułu mistrzowskiego.
Panowanie | Numer panowania przez danego mistrza w liście |
---|---|
Miejsce | Miasto, w którym tytuł został zdobyty |
Gala | Gala, na której zawodnik zdobył tytuł |
Liczba obron | Liczba obron tytułu mistrzowskiego podczas panowania |
+ | Oznacza, że liczba dni w posiadaniu wzrasta z kolejnym dniem |
# | Mistrz | Panowanie | Data | Dni | Miejsce | Gala | Liczba obron | Notka | Odn. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Kenny Omega | 1 | (dts) | 2 lipca 2017210 | Long Beach, Kalifornia | G1 Special in USA Część 2 |
4 | Pokonał Tomohiro Ishii’ego w finale ośmioosobowego turnieju stając się inauguracyjnym mistrzem. | [3] |
2 | Jay White | 1 | (dts) | 28 stycznia 2018160 | Sapporo, Japonia | The New Beginning in Sapporo | 3 | ||
3 | Juice Robinson | 2 | (dts) | 7 lipca 201885 | Daly City, Kalifornia | G1 Special in USA | 0 | ||
4 | Cody | 2 | (dts) | 30 września 201896 | Long Beach, Kalifornia | Fighting Spirit Unleashed | 0 | ||
5 | Juice Robinson | 2 | (dts) | 4 stycznia 2019152 | Tokio, Japonia | Wrestling Kingdom 13 | 3 | ||
6 | Jon Moxley | 1 | (dts) | 5 czerwca 20191591 | Tokio, Japonia | Best of the Super Juniors 26: Final | 0 | ||
— | Wakat | — | (dts) | 14 października 2019– | – | – | – | Zwakowany po tym jak Moxley nie był w stanie walczyć w zaplanowanej obronie mistrzostwa na King of Pro-Wrestling z powodu problemów z podróżą wynikających z Tajfunu Hagibis. | [14] |
7 | Lance Archer | 1 | (dts) | 14 października 201982 | Tokio, Japonia | King of Pro Wrestling | 1 | Pokonał Juice’a Robinsona w No Disqualification matchu o zwakowany tytuł. | [15] |
8 | Jon Moxley | 2 | (dts) | 4 stycznia 2020411 | Tokio, Japonia | Wrestle Kingdom 14 Część 1 |
5 | Był to Texas Death match. | [16] |
9 | Lance Archer | 2 | (dts) | 21 lipca 202124 | Garland, Teksas | AEW Fyter Fest Część 2 |
1 | Był to Texas Death match. | [17] |
10 | Hiroshi Tanahashi | 1 | (dts) | 14 sierpnia 202184 | Los Angeles, Kalifornia | Resurgence | 1 | [18] | |
11 | Kenta | 1 | (dts) | 6 listopada 202160 | Osaka, Japonia | Power Struggle | 0 | [19] | |
12 | Hiroshi Tanahashi | 2 | (dts) | 5 stycznia 202245 | Tokio, Japonia | Wrestle Kingdom 15 Część 2 |
0 | Był to No Disqualification match. | [20] |
13 | Sanada | 1 | (dts) | 19 lutego 202249 | Sapporo, Japonia | New Years Golden Series | 0 | [21] | |
— | Wakat | — | (dts) | 9 kwietnia 2021– | – | – | – | Zwakowany po tym jak Sanada doznał złamania kości oczodołu. | |
14 | Hiroshi Tanahashi | 3 | (dts) | 1 maja 202213 | Fukuoka, Japonia | Wrestling Dontaku | 0 | Pokonał Tomohiro Ishii’ego w walce o zwakowany tytuł. | [22] |
15 | Juice Robinson | 3 | (dts) | 14 maja 202228 | Waszyngton, D.C. | Capital Collision | 0 | Był to Fatal 4-Way match, w którym brali również udział Jon Moxley i Will Ospreay. | [23] |
— | Wakat | — | (dts) | 11 czerwca 2022– | – | – | – | Zwakowany po tym jak Sanada nie był w stanie walczyć w zaplanowanej obronie mistrzostwa na Dominion 6.12 w Osaka-jo Hall z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego. | [24] |
16 | Will Ospreay | 1 | (dts) | 12 czerwca 2022896 | Osaka, Japonia | Dominion 6.12 w Osaka-jo Hall | 4 | Pokonał Sanadę w walce o zwakowany tytuł. | [25] |
17 | Kenny Omega | 2 | (dts) | 4 stycznia 2023172 | Tokio, Japonia | Wrestle Kingdom 17 | 1 | [26] | |
18 | Will Ospreay | 2 | (dts) | 25 czerwca 2023169 | Toronto, ON, Kanada | Forbidden Door | 3 | Podczas tego panowania Ospreay zmienił nazwę tytułu na IWGP United Kingdom Heavyweight Championship. | [27] |
— | Zdezaktywowany | — | 11 grudnia 2023 | — | — | — | — | Zastąpiony przez IWGP Global Heavyweight Championship. |
† | Oznacza obecnego mistrza |
Miejsce | Mistrz | Liczba panowań | Łączna liczba obron | Łączna liczba dni |
---|---|---|---|---|
1 | Jon Moxley | 2 | 5 | 694 |
2 | Kenny Omega | 2 | 5 | 382 |
3 | Will Ospreay | 2 | 7 | 375 |
4 | Juice Robinson | 3 | 5 | 265 |
5 | Jay White | 1 | 3 | 160 |
6 | Hiroshi Tanahashi | 3 | 1 | 142 |
7 | Lance Archer | 2 | 2 | 106 |
8 | Cody | 1 | 0 | 96 |
9 | Kenta | 1 | 0 | 60 |
10 | Sanada | 1 | 0 | 49 |