Ictonychinae

Ictonychinae
Pocock, 1922[1]
Przedstawiciel podrodziny – grizon większy (Galictis vittata)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	drapieżne
Podrząd	psokształtne
Infrarząd	Arctoidea
Nadrodzina	łasicokształtne
Rodzina	łasicowate
Podrodzina	Ictonychinae
Typ nomenklatoryczny
Ictonyx Kaup, 1835
Synonimy
Zorillina[a] J.E. Gray, 1865[2] Zorillinae: Gill, 1872[3] Zorillidæ: Rochebrune, 1883[4] Grisoninae[b] Pocock, 1922[1] Lyncodontinae[c] Pocock, 1922[5] Galictinae[d] Reig, 1956[6] Grisonini: Rabeder, 1976[7] Ictonychini: Rabeder, 1976[8] Galictini: Baskin, 1998[9]
Gatunki
19 rodzajów (w tym 13 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Ictonychinae – podrodzina ssaków z rodziny łasicowatych (Mustelidae).

Zasięg występowania

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej, Eurazji i Afryce^[10].

Podział systematyczny

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[11][10][12]:

• Galictis Bell, 1826 – grizon
• Lyncodon P. Gervais, 1845 – grizonek – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Lyncodon patagonicus (de Blainville, 1842) – grizonek patagoński
• Vormela Blasius, 1884 – perewiaska – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Vormela peregusna (Güldenstädt, 1770) – perewiaska marmurkowa
• Ictonyx Kaup, 1835 – zorilla – jedynym przedstawicielem jest Ictonyx striatus (Perry, 1810) – zorilla paskowana
• Poecilictis O. Thomas & Hinton, 1920 – jedynym przedstawicielem jest Poecilictis libyca (Hemprich & Ehrenberg, 1833) – zorilla libijska
• Poecilogale O. Thomas, 1883 – zorilka – jedynym przedstawicielem jest Poecilogale albinucha (J.E. Gray, 1864) – zorilka białogrzbieta

Opisano również rodzaje wymarłe^[13]:

• Baranogale Kormos, 1934^[14]
• Cernictis Hall, 1935^[15]
• Enhydrictis Forsyth Major, 1902^[16]
• Lutravus Furlong, 1932^[17] – jedynym przedstawicielem był Lutravus halli Furlong, 1932
• Martellictis Bartolini Lucenti, 2018^[18] – jedynym przedstawicielem był Martellictis ardea (P. Gervais, 1852)
• Mustelercta De Gregorio, 1925^[19] – jedynym przedstawicielem był Mustelercta arzilla (De Gregorio, 1886)
• Oriensictis Ogino & Otsuka, 2008^[20]
• Oxyvormela Rabeder, 1973^[21] – jedynym przedstawicielem był Oxyvormela maisi Rabeder, 1973
• Pannonictis Kormos, 1931^[22]
• Propoecilogale Petter, 1987^[23] – jedynym przedstawicielem był Propoecilogale bolti (Cooke, 1985)
• Sminthosinis Bjork, 1970^[24] – jedynym przedstawicielem był Sminthosinis bowleri Bjork, 1970
• Stipanicicia Reig, 1956^[6] – jedynym przedstawicielem był Stipanicicia pettorutii Reig, 1956
• Trigonictis Hibbard, 1941^[25]

Uwagi

1. Typ nomenklatoryczny: Zorilla I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1826 (= Ictonyx Kaup, 1835).
2. Typ nomenklatoryczny: Grisonia J.E. Gray, 1865 (= Galictis Bell, 1826).
3. Typ nomenklatoryczny: Lyncodon P. Gervais, 1845.
4. Typ nomenklatoryczny: Galictis Bell, 1826.

Przypisy

1. Pocock 1921 ↓, s. 835.
2. J.E. Gray. Revision of the genera and species of Mustelidae contained in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 103, 1864. (ang.). 
3. T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 6, 65, 1872. (ang.). 
4. A.T. Rochebrune. Faune de la Sénégambie. Mammifères. „Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux”. Quatrième série. 7, s. 145, 1883. (fr.). 
5. Pocock 1921 ↓, s. 836.
6. O.A. REig. Note préliminaire sur un nouveau genre de mustélidés fossiles du Pléistocène de la République argentine. „Mammalia”. 20 (3), s. 225, 1956. DOI: 10.1515/mamm.1956.20.3.223.. (ang.). 
7. Rabeder 1976 ↓, s. 71.
8. Rabeder 1976 ↓, s. 82.
9. J.A. Baskin: Mustelidae. W: C.M. Janis, K.M. Scott & L.L. Jacobs: Evolution of Tertiary Mammals of North America. Cz. 1: Terrestrial Carnivores, Ungulates, and Ungulatelike Mammals. Cambridge University Press, 1998, s. 164. ISBN 978-0-9725811-2-7. (ang.).
10. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 454. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-20]. (ang.).
12. Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 156, 161–162. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
13. J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Ictonychinae Pocock, 1922, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-20]  (ang.).
14. T. Kormos. Neue und wenig bekannte Musteliden aus dem ungarischen Oberpliozän. „Folia Zoologica et Hydrobiologica”. 5 (2), s. 145, 1934. (niem.). 
15. E.R. Hall. A new mustelid genus from the Pliocene of California. „Journal of Mammalogy”. 16 (2), s. 137, 1935. DOI: 10.2307/1374362. (ang.). 
16. Ch.I. Forsyth Major. Exhibition of, and remarks upon, the skull of a new fossil mammal (Enhydrictis galictoides). „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1901 (2), s. 627, 1902. (ang.). 
17. E.L. Furlong. A new genus of otter from the Pliocene of the northern Great Basin province. „Carnegie Institution of Washington Publication”. 418, s. 95, 1932. (ang.). 
18. S. Bartolini Lucenti. Revising the species „Mustela” ardea Gervais, 1848–1852 (Mammalia, Mustelidae): Martellictis gen. nov. and the systematics of the fossil „Galictinae” of Eurasia. „Comptes Rendus Palevol”. 17 (8), s. 525, 2018. DOI: 10.1016/j.crpv.2018.02.003. (ang.). 
19. A. de Gregorio. Mammiferi quaternari in Sicilia. „Annales de géologie et de paléontologie”. 43, s. 3–18, 1925. (wł.). 
20. S. Ogino & H. Otsuka. New middle Pleistocene Galictini (Mustelidae, Carnivora) from the Matsugae cave deposits, northern Kyushu, West Japan. „Paleontological Research”. 12 (2), s. 160, 2008. DOI: 10.2517/1342-8144(2008)12[159:NMPGMC]2.0.CO;2. (ang.). 
21. G. Rabeder. Ein neuer Mustelidae (Carnivora) aus dem Altpleistozan von Deutsch-Altenburg 2 (Niederösterreich). „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie. Abhandlungen”. 11, s. 675, 1973. (niem.). 
22. T. Kormos. Pannonictis pliocaenica n. g. n. sp., a new giant mustelid from the Late Pliocene of Hungary. „Annalibus Instituti Regii Hungarici Geologici”. 29, s. 167, 1931. (ang.). 
23. G. Petter: Small carnivores (Viverridae, Mustelidae, Canidae) from Laetoli. W: M.D. Leakey & J.M. Harris (redaktorzy): Laetoli: a Pliocene Site in northern Tanzani. London: Oxford Science Publications, 1987, s. 207. ISBN 0-19-854441-3. (ang.).
24. P.R. Bjork. The Carnivora of the Hagerman Local Fauna (Late Pliocene) of southwestern Idaho. „Transactions of the American Philosophical Society”. New series. 60 (7), s. 26, 1970. DOI: 10.2307/1006119. (ang.). 
25. C.W. Hibbard. New mammals from the Rexroad Fauna, Upper Pliocene of Kansas. „The American midland naturalist”. 26 (2), s. 344, 1941. DOI: 10.2307/2420965. (ang.). 

Bibliografia

• R.I. Pocock. On the external characters and classification of the Mustelidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1921 (4), s. 803–837, 1921. (ang.). 
• G. Rabeder. Die Carnivoren (Mammalia) aus dem Altpleistozän von Deutsch-Altenburg 2. Mit Beiträgen zur Systematik einiger Musteliden und Caniden. „Beiträge zur Paläontologie von Österreich”. 1, s. 5–119, 1976. (niem.).