![]() Szkuryn w 2024 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Illa Siarhiejewicz Szkuryn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
188 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
17 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Illa Siarhiejewicz Szkuryn (biał. Ілля Сяргеевіч Шкурын; ros. Илья Сергеевич Шкурин, Ilja Siergiejewicz Szkurin; ur. 17 sierpnia 1999 w Witebsku) – białoruski piłkarz występujący na pozycji napastnika w polskim klubie Legia Warszawa[1]. Młodzieżowy reprezentant Białorusi.
Wychowanek akademii FK Witebsk z rodzinnego Witebska. W 2016 został zaproszony na testy do Dynama Kijów, jednak wrócił do macierzystego klubu[2]. W tym samym roku został włączony do kadry pierwszego zespołu, jednocześnie grając dla drugiej drużyny. W pierwszej drużynie zadebiutował 23 lipca 2017 w meczu 1/8 finału Pucharu Białorusi z FK Słuckiem (0:0, k. 2:4), kiedy to pojawił się na boisku, zmieniając Antona Matwiejenkę w 87. minucie[3]. Tydzień później, 29 lipca 2017, zadebiutował w lidze, podczas domowego, zremisowanego 2:2 meczu 16. kolejki z Krumkaczy Mińsk, zmieniając Rafaela Ledesmę w 74. minucie spotkania[4]. 5 sierpnia 2017, w wyjazdowym, wygranym 1:2 meczu z Dniaprem Mohylew pojawił się na boisku w 70. minucie, za Kiryła Wiarhiejczyka i już dwie minuty później strzelił swojego pierwszego gola w barwach pierwszej drużyny FK Witebsk[5].
We wrześniu 2017 złamał kość śródstopia, przez którą był wyłączony z gry do końca sezonu. Do gry powrócił w czerwcu 2018, podczas którego reprezentował drugą drużynę FK Witebsk – w 16 meczach drugiej drużyny zdobył 18 bramek[6]. W styczniu 2019 rozwiązał umowę z Witebskiem[6][7].
28 stycznia 2019 podpisał kontrakt ze stołecznym Eniergietykiem-BDU[8]. Dla mińskiego klubu zadebiutował 31 marca 2019, w wyjazdowym, zremisowanym 0:0 meczu 1. kolejki z FK Słuck[9]. W pierwszej połowie sezonu 2019 zwykle pełnił rolę zmiennika, grał także w drugiej drużynie, ale szybko wywalczył sobie miejsce w wyjściowym składzie pierwszej drużyny i stał się głównym napastnikiem. 11 maja 2019, w swoim pierwszym meczu w pełnym wymiarze czasowym, zdobył swoją pierwszą bramkę dla Studentów, podczas wyjazdowego, przegranego 1:2 meczu z Isłaczem[10]. W prestiżowym meczu z FK Mińsk strzelił aż 4 bramki[11], a w innym meczu derbowym – z Dynamą Mińsk – zdobył hat tricka[12]. Jedynym mińskim klubem przeciwko któremu nie zanotował bramki, ani asysty była Tarpieda.
Łącznie w 26 meczach ligowych strzelił 19 goli i tym samym zdobył tytuł króla strzelców[13]. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem ligi.
8 stycznia 2020 mistrz Białorusi, Dynama Brześć ogłosiła, że Szkuryn będzie jej zawodnikiem[14], jednak już dzień później klub z Brześcia poinformował, że napastnik został sprzedany do rosyjskiego CSKA Moskwa. Z moskiewskim klubem podpisał czteroipółletni kontrakt[15]. 29 lutego 2020 w domowym, zremisowanym 1:1 meczu 20. kolejki z Urałem Jekaterynburg, Szkuryn zadebiutował w nowym klubie, zmieniając w 73. minucie Ałana Dzagojewa[16]. 15 sierpnia 2020, w domowym, wygranym 2:1 meczu z FK Tambow pojawił się na boisku w 27. minucie, za Ałana Dzagojewa i w 55. minucie strzelił swojego pierwszego gola w rosyjskiej lidze[17]. Szkuryn przez cały okres pobytu w armijnym klubie nie zdołał wywalczyć regularnych występów na boisku.
9 lipca 2021 został wypożyczony na okres jednego sezonu do Dynama Kijów[18]. W białoruskich i rosyjskich mediach pojawiły się informacje, że wypożyczenie nie było jedynie efektem słabej formy sportowej, a zastraszaniem ze strony białoruskich służb i groźbami, m.in. deportacji[19].
W lutym 2022 został wypożyczony do końca roku do Rakowa Częstochowa z możliwością wykupu[20]. Zadebiutował 19 marca 2022, wchodząc na boisko w 81. minucie spotkania z Legią Warszawa[21]. Po rozegraniu jeszcze jednego meczu dla klubu w sezonie 2021/2022, odszedł z zespołu 5 września 2022[22].
5 września 2022 zawiesił swój kontakt z CSKA Moskwa, korzystając z przepisów FIFA w związku z inwazją Rosji na Ukrainę[23], i dołączył do izraelskiego klubu Maccabi Petach Tikwa na sezon 2022/2023[24].
5 lipca 2023 Stal Mielec ogłosiła, że Szkuryn zostanie nowym zawodnikiem klubu na zasadzie wypożyczenia[25]. W rundzie jesiennej rozegrał 20 spotkań: 18 meczów w ramach PKO BP Ekstraklasy oraz 2 w rozgrywkach Fortuna Pucharu Polski. Podczas 18 spotkań PKO BP Ekstraklasy zawodnik zdobył osiem goli oraz pięć asyst.
8 stycznia 2024 Szkuryn podpisał kontrakt z klubem z Mielca obowiązujący do końca sezonu 2024/2025.[26] W sezonie 2023/2024 został wicekrólem strzelców Ekstaklasy[27].
1 września 2017 zadebiutował w młodzieżowej reprezentacji Białorusi w meczu kwalifikacyjnym Mistrzostw Europy 2019 przeciwko Grecji (0:2).
W 2019 białoruscy kibice zaczęli domagać się od selekcjonera Michaiła Marchiela powołania Szkuryna do kadry na mecze Ligi Narodów[28]. W październiku 2019 Marchiel oficjalnie tłumaczył, że napastnik nie dostanie powołania, ponieważ najpierw musi sprawdzić się w drużynie młodzieżowej[28]. Sprawa miała jednak drugie dno, ponieważ w czerwcu 2019, doszło do konfliktu między Marchielem, wtedy trenerem reprezentacji U-21, a Szkurynem[28].
14 sierpnia 2020, podczas protestów na Białorusi, Szkuryn opublikował na swoim koncie w serwisie Instagram post opatrzony zdjęciem człowieka z biało-czerwono-białą flagą, w którym napisał, iż odmawia gry w reprezentacji tak długo, dopóki prezydentem jest Aleksander Łukaszenka[29].
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Kontynentalne | Suma | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
FK Witebsk | 2017 | Wyszejszaja liha | 4 | 1 | 1 | 0 | – | 5 | 1 | |
2018 | 7 | 0 | 2 | 1 | – | 9 | 1 | |||
Łącznie | 11 | 1 | 3 | 1 | – | 14 | 2 | |||
Eniergietyk-BDU | 2019 | Wyszejszaja liha | 26 | 19 | 2 | 2 | – | 28 | 21 | |
Dynama Brześć | 2020 | – | – | – | – | |||||
CSKA Moskwa | 2019/20 | Priemjer-Liga | 4 | 0 | 1 | 0 | – | 5 | 0 | |
2020/21 | 9 | 3 | 3 | 0 | 2 | 0 | 14 | 3 | ||
Łącznie | 13 | 3 | 4 | 0 | 2 | 0 | 19 | 3 | ||
Dynamo Kijów (wyp.) | 2021/22 | Premier-liha | 8 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 9 | 0 |
Łącznie w karierze | 58 | 23 | 10 | 3 | 2 | 0 | 70 | 26 |