Ion Costaș
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1944 |
|---|---|
| Minister spraw wewnętrznych Republiki Mołdawii | |
| Okres |
od 3 czerwca 1990 |
| Minister obrony Republiki Mołdawii | |
| Okres |
od 5 lutego 1992 |
Ion Costaș (ur. 22 kwietnia 1944 w Țarigradzie) – radziecki i mołdawski wojskowy, minister spraw wewnętrznych Mołdawii w latach 1990–1992 i minister obrony Mołdawii w 1992.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Służba w armii radzieckiej
[edytuj | edytuj kod]W 1967 r. ukończył wyższą szkołę lotników wojskowych w Charkowie, następnie w latach 1973–1976 studiował na Akademii Wojsk Powietrznych i w latach 1981–1983 na Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. Służył w radzieckich siłach powietrznych, stacjonując w Odessie (1967–1973), w Berlinie Wschodnim jako dowódca eskadrylli (1976–1979) i w Czycie jako dowódca dywizji (1979–1981). W latach 1983–1985 był zastępcą dowódcy 14 Armii, dowodził wchodzącymi w jej skład siłami powietrznymi[1]. W latach 1985–1989 kierował oddziałem Dobrowolnego Stowarzyszenia Wspierania Armii, Floty i Lotnictwa w Mołdawskiej SRR[1].
W niepodległej Mołdawii
[edytuj | edytuj kod]Po ogłoszeniu niepodległości przez Mołdawię został w 1990 r. przewodniczącym parlamentarnej komisji ds. wojska, porządku publicznego i bezpieczeństwa[1]. W latach 1990–1992 był ministrem spraw wewnętrznych Mołdawii[1]. 5 lutego 1992 r. prezydent Mircea Snegur powołał go na pierwszego w historii Mołdawii ministra obrony[2]. Był zwolennikiem siłowego rozwiązania konfliktu naddniestrzańskiego[3]. Od podstaw tworzył wojsko mołdawskie – do tej pory państwo dysponowało wyłącznie oddziałami paramilitarnymi i policyjnymi[4]. Za sprawą jego oraz ministra bezpieczeństwa Anatole Plugaru został zerwany rozejm mołdawsko-naddniestrzański zawarty w kwietniu 1992 r., zaś w maju tego samego roku wznowiono działania bojowe[3]. Według jego planów wojsko i siły paramilitarne mołdawskie przeprowadziły nieudaną operację mającą na celu zajęcie Bender[5].
W tym samym roku odszedł z resortu obrony i zajął się biznesem. Następnie w latach 1998–1999 był reprezentantem ministerstwa przemysłu i handlu Rumunii na kraje Wspólnoty Niepodległych Państw. Od 2000 do 2001 był szefem mołdawskiego oddziału rumuńskiej firmy paliwowej Petrom, zaś w latach 2002–2004 przedstawicielem firmy Hewlett Packard w Mołdawii i na Ukrainie. W 2007 r. został dyrektorem wykonawczym firmy Cristal-Sistemu – Internaţional IT Group.Moldova[1].
Włada językami rumuńskim i rosyjskim oraz w stopniu podstawowym angielskim i niemieckim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Ion Costaș, New Strategy Center.
- ↑ J. Solak, Mołdawia..., s. 269.
- ↑ a b J. Solak, Mołdawia..., s. 111.
- ↑ J. Solak, Mołdawia..., s. 163.
- ↑ Ch. King, The Moldovans. Romania, Russia and the Politics of Culture, Hoover Institution Press, Stanford University Press, Stanford 2000, ISBN 978-0-8179-9792-2, s. 195.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Solak, Mołdawia: republika na trzy pęknięta. Historyczno-społeczny, militarny i geopolityczny wymiar "zamrożonego konfliktu" o Naddniestrze, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2014, ISBN 978-83-7780-997-6.