Ivan Rassimov

Ivan Rassimov
ilustracja
Imię i nazwisko

Ivan Djarassimovic

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1938
Triest

Data i miejsce śmierci

14 marca 2003
Rzym

Zawód

aktor

Współmałżonek

Sara Montiel

Lata aktywności

1964-1987

Ivan Djarassimovic[1][2][3], lepiej znany jako Ivan Rassimov (ur. 7 maja 1938[4] w Trieście, zm. 14 marca 2003 w Rzymie[5]) – włoski aktor filmowy chorwackiego pochodzenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się Trieście w chorwackiej rodzinie[6]. Jego siostra bliźniaczka Rada również została aktorką[7]. Studiował aktorstwo w Università degli Studi di Trieste. Występował w lokalnym Teatro Stabile[8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po odbyciu służby wojskowej we Włoszech, osiadł w Rzymie i zajął się karierą aktorską[9]. Cykl swoich niewielkich ról zaczął od występu w komedii kryminalnej Super rozbój w Mediolanie (Super rapina a Milano, 1964) z Adriano Celentano i Claudią Mori. Potem można go było dostrzec w filmie Giulietta i duchy (Giulietta degli spiriti, 1965) Federico Felliniego, Biblia (La bibbia, 1966) Johna Hustona, pod pseudonimem „Sean Todd”[10] we włoskich spaghetti westernach, w tym Nie czekać, Django...Strzelaj! (Non aspettare Django, spara, 1967), gdzie wystąpiła także jego siostra Rada Rassimov. Podobnie jak wcześniej Luigi Pavese, Steve Reeves i Ray Danton, zagrał rolę malezyjskiego pirata, zwanego też Tygrysem z Malezji, na podstawie popularnych powieści Emilia Salgariego w filmie Tygrysy z Mompracem (Le tigri di Mompracem, 1970).

Następnie był obsadzany we włoskich produkcjach takich jak Diabelska obsesja (L'ossessa, 1974) w roli szatana, ekranizacji powieści Jacka Londona Legenda o Wilku Morskim (Il lupo dei mari, 1975) u boku Chucka Connorsa i Barbary Bach, dramacie Zahamowanie (Inhibition, 1976) z Iloną Staller oraz miniserialu Spotkanie w Trieście (Appuntamento a Trieste, 1987) jako szef KGB.

Ze swoim silnym, świdrowatym wzrokiem i imponującym wyglądem, Rassimov był często obsadzany jako drań, od nazistowskich żołnierzy, do twardzieli i podejrzanych o morderstwo. Rassimov od czasu do czasu grywał również bohaterów pozytywnych takich jak oficer śledczy policyjnego, archeolog i nawet psychiatra w ostatnim filmie Mario Bavy Schock (1977).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1987 r. Rassimov wycofał się z aktorstwa i zamieszkał w willi na północ od Rzymu ze swoją żoną Sarą Montiel[11] i nastoletnią córką. Pracował aż do swojej śmierci jako dyrektor wwydawnictwa specjalizującego się w komiksach i powieściach[9]. Zmarł tragicznie w wypadku motocyklowym 13 marca 2003 w Rzymie w wieku 64 lat[12].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1964: Super rapina a Milano
  • 1965: Terror w kosmosie (Terrore nello spazio) jako Carter / Dervy
  • 1966: Zakochana wiedźma (La strega in amore) jako bibliotekarz
  • 1966: Prawie człowiek (Un uomo a metà)
  • 1966: Biblia (The Bible: In the Beginning...) jako Dygnitarz Babilonii
  • 1967: Cjamango jako Cjamango
  • 1967: Non aspettare Django, spara jako Django Foster
  • 1967: Soledad
  • 1967: Il ragazzo che sapeva amare
  • 1968: Se vuoi vivere... spara! jako Django / Johnny Dark
  • 1969: Sette baschi rossi jako Alain Carrès
  • 1969: Esa mujer jako Carlos Alcántara
  • 1969: I vigliacchi non pregano jako Daniel
  • 1970: Tygrysy z Mompracem (Le tigri di Mompracem) jako Sandokan
  • 1970: Inwazja (La lunga notte dei disertori - I 7 di Marsa Matruh) jako podporucznik Crossland
  • 1971: Lo strano vizio della Signora Wardh jako Jean
  • 1971: La vendetta è un piatto che si serve freddo jako Perkins
  • 1971: Un omicidio perfetto a termine di legge jako Burt
  • 1972: Tutti i colori del buio jako Mark Cogan
  • 1972: Il tuo vizio è una stanza chiusa e solo io ne ho la chiave jako Walter
  • 1972: Il paese del sesso selvaggio jako John Bradley
  • 1972: Un bianco vestito per Marialé jako Massimo
  • 1973: Si può essere più bastardi dell'ispettore Cliff? jako inspektor Cliff
  • 1974: Spasmo jako Fritz Bauman
  • 1974: Diabelska obsesja (L'ossessa) jako Szatan
  • 1974: Salvo D'Acquisto jako niemiecki sierżant
  • 1975: Legenda o Wilku Morskim (Il lupo dei mari) jako nieżyjący Larsen
  • 1976: Emanuelle na wschodzie (Emanuelle nera - Orient Reportage) jako książę Sanit
  • 1976: Roma a mano armata jako Parenzo
  • 1976: Zahamowanie (Inhibition) jako Peter Smart
  • 1976: Quelli della calibro 38 jako Czarny Anioł
  • 1977: Zapomniany świat kanibali (Mondo cannabale 2) jako Rolf
  • 1977: Schock jako dr Aldo Spidini
  • 1977: Emanuelle i niewolnice miłości (Emanuelle - Perché violenza alle donne?) jako dr Malcolm Robertson
  • 1978: Byłem agentem C.I.A. (Sono stato un agente C.I.A.) jako Cichy
  • 1979: L'umanoide jako lord Graal
  • 1980: Zjedzeni żywcem (Mangiati vivi!) jako Melvyn Jonas
  • 1981: I figli... so' pezzi 'e core jako Lorenzo Berisio
  • 1983: Ciao nemico jako szeregowy Russ Baxter
  • 1983: Korsarze z Atlantydy (I predatori di Atlantide) jako Bill Cook
  • 1984: Torna
  • 1985: I cinque del Condor jako Marius
  • 1986: Wyliczanka (Camping del terrore) jako zastępca szeryfa Ted

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1984: Buio nella valle
  • 1987: Spotkanie w Trieście (Appuntamento a Trieste) jako szef KGB

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Ivan Rassimov. cyclopaedia.net. [dostęp 2015-08-19]. (ang.).
  2. ↑ Ivan Rassimov. brandigg.de. [dostęp 2015-08-19]. (niem.).
  3. ↑ Ivan Rassimov. memim.com. [dostęp 2015-08-19]. (ang.).
  4. ↑ Ivan Rassimov (Ivan Djrassimovic). filmfilm.it. [dostęp 2015-08-19]. (wł.).
  5. ↑ Ivan Rassimov (1935-2003). Find A Grave Memorial. [dostęp 2016-09-12]. (ang.).
  6. ↑ Ivan Rassimov. Rotten Tomatoes. [dostęp 2015-08-19]. (ang.).
  7. ↑ Ivan Rassimov - Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2015-08-19]. (ang.).
  8. ↑ Ivan Rassimov. The Independent. [dostęp 2015-08-19]. (ang.).
  9. ↑ a b Ivan Rassimov Biography. InLovingMemoryOf.me. [dostęp 2015-08-19]. (ang.).
  10. ↑ Ivan Rassimov. MYmovies.it. [dostęp 2015-08-19]. (wł.).
  11. ↑ Ivan Rassimov relationship history. FamousFix. [dostęp 2015-08-19]. (ang.).
  12. ↑ Ivan Rassimov (14 de Março de 2003). Filmow. [dostęp 2015-08-19]. (port.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]