Izabela de Warenne

Izabela de Warenne
Ilustracja
królowa Szkocji
Okres

od 1292
do 1296

Jako żona

Jana Balliola

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1253

Data śmierci

ok. 1296

Ojciec

John de Warenne, 7. hrabia Surrey

Matka

Alicja de Lusignan

Mąż

Jan Balliol

Dzieci

Edward,
Alinor,
Anna,
Agness Maud,
Henryk

Izabela de Warenne, właściwie: Isabella de Warenne (ok. 1253 – ok. 1296) – królowa Szkocji jako żona Jana Balliola.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Była drugą córką Jana de Warenne, siódmego earla Surrey. Jej ojciec był zaufanym dwóch kolejnych królów AngliiHenryka III (przyrodniego brata Alicji de Lusignan) i Edwarda I. Dowodził wojskami angielskimi podczas podboju Walii i szkockiej wojny o niepodległość. Podczas tej ostatniej wojny, został pokonany przez Williama Wallace'a i Andrew de Moraya w bitwie pod Stirling, ale zwyciężył do pod Falkirk.

Jej matką była Alicja de Lusignan. I tak jej dziadkami od strony matki byli: Hugo X de Lusignan i Izabela d'Angoulême (wdowa po królu AngliiJanie bez Ziemi).

Małżeństwo

[edytuj | edytuj kod]

Poślubiła Jana Balliola, ósmego barona Bywell w 1281. W 1292 Jan został przez Szkotów wybrany na nowego króla i rok później Jan i Izabela zostali koronowani na króla i królową. Para miała syna (i prawdopodobnie 4 innych dzieci):

  • Edwarda Balliola, króla Szkocji (zm. 1364),
  • księżniczkę Alinore Balliol,
  • księżniczkę Annę Balliol,
  • księżniczkę Agness Maud Balliol,
  • księcia Henryka Balliola (zm. 16 grudnia 1332, w bitwie pod Annan).

Nie wiadomo, kiedy zmarła Izabela, ale przyjmuje się, że nastąpiło to po 1296, czyli po tym jak Jan abdykował i Anglicy wywiezli go do Anglii i zamknęli w Tower of London.