Jago

Aktor Edwin Booth jako Jago, ok. 1870

Jago (Jagon) – jedna z fikcyjnych postaci tragedii Williama Szekspira pt. Otello. Chorąży tytułowego bohatera, mąż Emilii, towarzyszki Desdemony. Za sprawą jego intryg Otello niesłusznie posądza swoją żonę o cudzołóstwo i staje się obsesyjnie zazdrosny. Jago jest kluczową postacią utworu[1].

Interpretacje postaci

[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ Jago w swoich działaniach posługuje się głównie sugestią, opiera też intrygę na udawaniu kogoś, kim nie jest – prawego przyjaciela, życzliwego Otellowi – więc może być interpretowany jako postać związana z aktorstwem i reżyserią[1].

Motywacje Jagona nie są oczywiste. Jego postępowanie może być uznane za bezinteresowne – bowiem zniszczenie Otella i jego małżeństwa z Desdemoną nie niesie ze sobą korzyści materialnych czy życiowych i oparta jest na bezinteresownej zawiści[1]. Henryk Zbierski wskazuje jednak na inne możliwe motywacje tej postaci – Jagon ma żal do Otella, że ten pominął go przy awansie, jest też zazdrosny o urodę Kasja. W świecie i miłości niezdolny jest zobaczyć czystości i piękna, dopatruje się jedynie wulgarności, zła i brzydoty. Ponadto, zdaniem Zbierskiego, Jago charakteryzuje wrogość wobec kobiet[2], kalectwo emocjonalne oraz rasizm[3]. Inni badacze wskazują też, że motywacją Jagona mogłaby być nieodwzajemniona homoseksualna miłość do Otella[4][1]. Jagon bywa też odczytywany jako postać szatańska lub makiaweliczna[1].

Aktorzy, którzy grali Jagona

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Henryk Zbierski: William Shakespeare. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 404. ISBN 83-214-0524-X.
  2. ↑ Henryk Zbierski: William Shakespeare. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 402-404. ISBN 83-214-0524-X.
  3. ↑ Henryk Zbierski: William Shakespeare. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 407. ISBN 83-214-0524-X.
  4. ↑ November 29, 1949. OTHELLO: THE TRAGEDY OF IAGO. Martin Wangh, M.D.