Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ | |
Konstrukcja |
metalowa, podwozie stałe |
Załoga |
1-2 |
Historia | |
Data oblotu | |
Liczba egz. |
2 prototypy |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik tłokowy AI-26GRFL |
Moc |
maksymalna 575 KM[1] |
Wymiary | |
Średnica wirnika |
14,50 m |
Długość |
13,91 m |
Masa | |
Własna |
1805 kg |
Użyteczna |
2180 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
170 km/h |
Zasięg |
325 km |
Długotrwałość lotu |
3,25 h[2] |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
2–3 | |
Rzuty | |
Jak-100 – radziecki, prototypowy lekki śmigłowiec.
Śmigłowiec Jak-100 powstał pod koniec lat 40. XX wieku w biurze konstrukcyjnym Jakowlewa, jako konkurencyjna konstrukcja wobec Mi-1. Prace nad nim podjęto latem 1947 roku, a wiodącymi konstruktorami byli N. Skrzinskij i N. Erlich[1]. Testy fabryczne pierwszego prototypu rozpoczęto 30 listopada 1948 roku[1]. Poważnymi problemami z jakimi musieli się uporać konstruktorzy były wibracje. Drugi ulepszony prototyp ukończono w czerwcu 1949 roku[1]. Jego testy przeprowadzono w latach 1949-1950. Mimo zatwierdzenia śmigłowca Jak-100 do produkcji seryjnej w roku 1950, nie rozpoczęto jej. Powodem było uruchomienie produkcji konkurencyjnego Mi-1[3]. Po raz pierwszy w ZSRR Jak-100 wprowadził jedną dźwignię do sterowania kątem natarcia łopat wirnika i obrotami silnika, zaadaptowaną w dalszych radzieckich konstrukcjach, w tym w Mi-1[2].