Jakob Friis-Hansen

Jakob Friis-Hansen
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1967
Gentofte

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1986 B 1903 43 (1)
1987 Lyngby 25 (4)
1988–1989 B 1903 37 (3)
1989–1996 Lille OSC 220 (4)
1996 Girondins Bordeaux 18 (2)
1996–1997 Hamburger SV 16 (1)
W sumie: 359 (15)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1982–1983  Dania U-17 14 (0)
1982–1985  Dania U-19 32 (0)
1985–1987  Dania U-21 10 (0)
1990–1996  Dania 19 (0)
W sumie: 75 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003–2007 Hellerup IK
2007–2008 Fremad Amager
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
złoto Arabia Saudyjska 1995

Jakob Friis-Hansen (ur. 6 marca 1967 w Gentofte) – duński piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Trener piłkarski.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Friis-Hansen zawodową karierę rozpoczynał w 1983 roku w klubie B 1903. W 1986 roku zdobył z nim Puchar Danii. W 1987 roku odszedł do Lyngby, ale po roku powrócił do B 1903. W 1989 roku podpisał kontrakt z francuskim Lille OSC z Première Division. Jego barwy reprezentował przez 6,5 roku. W tym czasie rozegrał tam 220 ligowych spotkań i zdobył 4 bramki. Na początku 1996 roku odszedł do Girondins Bordeaux, również z Première Division.

Latem 1996 roku Friis-Hansen trafił do niemieckiego Hamburgera SV. W Bundeslidze zadebiutował 17 sierpnia 1996 roku w przegranym 1:2 meczu z TSV 1860 Monachium. 20 sierpnia 1996 roku w wygranym 5:1 pojedynku z ekipą SC Freiburg strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. W 1997 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Friis-Hansen grał w kadrze Danii U-17, U-19 oraz U-21. W pierwszej reprezentacji Danii zadebiutował 5 września 1990 roku w wygranym 1:0 towarzyskim meczu ze Szwecją. W 1995 roku został powołany do kadry na Puchar Konfederacji. Zagrał na nim w pojedynkach z Meksykiem (1:1) oraz Argentyną (2:0). Dania została triumfatorem tamtego turnieju. W latach 1990–1996 w drużynie narodowej Friis-Hansen rozegrał w sumie 19 spotkań.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]