James Calado

James Calado
Ilustracja
James Calado na torze Oulton Park
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1989
Cropthorne

Sukcesy

2008: Portugalska Formuła Renault (mistrz w zimowym cyklu)
2008: Brytyjska Formuła Renault (mistrz w zimowym cyklu)
2009: Brytyjska Formuła Renault (wicemistrz)
2010: Brytyjska Formuła 3 (wicemistrz)
2011: Seria GP3 (wicemistrz)
2015: 24h Le Mans (drugie miejsce w klasie LMGTE Pro)

Strona internetowa

James Calado (ur. 13 czerwca 1989 w Cropthorne) – brytyjski kierowca wyścigowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Formuła Renault

[edytuj | edytuj kod]

James karierę rozpoczął w roku 1999, od startów w kartingu. W 2008 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Brytyjskiej Formule Renault. Starty w niej kontynuował również w kolejnym roku. W obu sezonach współpracował z brytyjską ekipą Fortec Motorsport. W pierwszym podejściu zmagania zakończył na 7. pozycji. W drugiej, po zwyciężeniu w ośmiu wyścigach, został sklasyfikowany na 2. miejscu, ulegając jedynie swojemu rodakowi Deanowi Smithowi. Pod koniec sezonu 2008 brał udział w zimowej edycji Brytyjskiej oraz Portugalskiej Formuły Renault. W obu pewnie sięgnął po tytuł mistrzowski. Oprócz regularnych startów, Calado wziął udział również w czterech wyścigach północno-europejskiego (w 2008) oraz w sześciu europejskiego cyklu. Uzyskane w nich punkty pozwoliły mu na zajęcie odpowiednio 25. i 17. pozycji w końcowej klasyfikacji.

Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2010 Brytyjczyk podpisał kontrakt z brytyjską stajnią Carlin Motorsport, na starty w Brytyjskiej Formule 3. I tu Calado sięgnął po tytuł wicemistrzowski, ulegając jedynie swojemu zespołowemu partnerowi, Francuzowi Jeanowi-Érikowi Vergne'owi. W tym czasie James dwunastokrotnie stanął na podium, z czego pięć razy na najwyższym stopniu.

Seria GP3

[edytuj | edytuj kod]

Na sezon 2011 Calado zawarł umowę z mistrzowską francuską stajnią ART Grand Prix, na udział w serii GP3. Dobra postawa w ostatnich rundach pozwoliła Brytyjczykowi sięgnąć po tytuł wicemistrzowski, za fińskim team-partnerem Valtteri Bottasem. W trakcie sezonu sześciokrotnie stanął na podium, a podczas niedzielnych zmagań w Walencji odniósł jedyne zwycięstwo (oraz najszybsze okrążenie). W zmiennych warunkach na belgijskim torze Spa-Francorchamps Calado sięgnął po pole position.

Seria GP2

[edytuj | edytuj kod]

Po tym, jak Valtteri Bottas zrezygnował ze starań o posadę w GP2, szansę na starty we francuskiej ekipie Lotus GP otrzymał Anglik. Jeszcze w finale Serii GP2 zeszłego sezonu, na torze w Abu Zabi, Brytyjczyk wygrał rywalizację debiutantów, zajmując ósmą lokatę w pierwszym oraz zwyciężając w drugim wyścigu. W głównym sezonie James okazał się najlepszym debiutantem. Już w drugim starcie, na torze w Malezji, sięgnął po zwycięstwo (startował z pole position). Tego samego wyczynu dokonał także na Hockenheimringu. Na torze w Katalonii sięgnął po pole position. Stawał łącznie siedmiokrotnie na podium. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 5. pozycję.

W kolejnym sezonie startów był już wśród pięciu kierowców walczących do końca o tytuł mistrzowski. Przed ostatnią rundą sezonu był klasyfikowany na piątej pozycji w klasyfikacji serii, lecz podczas rundy w Abu Zabi lepiej spisał się tylko mistrz serii - Fabio Leimer. W rezultacie Brytyjczyk przeskoczył na najniższy stopień podium klasyfikacji końcowej.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Pozycja
2008 Brytyjska Formuła Renault Fortec Motorsport 20 1 2 0 4 292 7
Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 3 0 0 0 0 38 25
Brytyjska Formuła Renault (edycja zimowa) 4 2 3 4 3 116 1
Portugalska Formuła Renault (edycja zimowa) 4 3 2 2 4 60 1
2009 Brytyjska Formuła Renault Fortec Motorsport 20 8 10 7 12 457 2
Europejska Formuła Renault 6 0 0 1 0 10 17
2010 Brytyjska Formuła 3 Carlin Motorsport 30 5 2 4 12 293 2
2011 Seria GP3 Lotus ART 16 1 1 1 6 55 2
2012 Seria GP2 Lotus GP 24 2 2 1 7 160 5
2013 Seria GP2 ART Grand Prix 22 2 0 1 7 157 3
2014 FIA World Endurance Championship – LMGTE Pro AF Corse 7 0 0 0 5 0 NS†
FIA World Endurance Championship Cup for GT Drivers 94 7
2015 24h Le Mans (LMGTE Pro) AF Corse 1 0 0 0 1 N/A 2

† – Calado nie był zaliczany do klasyfikacji.

Starty w GP2

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2012 Lotus GP Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BAH
Bahrajn
BAH
Bahrajn
BAH
Bahrajn
BAH
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Singapur
SIN
Singapur
SIN
160 5
8 1 5 3 16 12 2 4 7 NU 8 2 NU 20† 8 1 4 6 2 3 12 14 NU 10
2013 ART Grand Prix Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BAH
Bahrajn
BAH
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Singapur
SIN
Singapur
SIN
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
157 3
2 NU 12 5 NU 11 5 5 9 3 2 2 9 6 8 1 6 26 3 20 6 1

* - sezon w trakcie.

Starty w GP3

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2011 Lotus ART Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
55 2
17 13 2 21 8 1 6 5 4 6 25 3 2 2 2 14

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]