Jan Flinik

Jan Flinik
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 października 1932
Gniezno

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 2017
Gniezno

Obywatelstwo

polskie

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
Stella Gniezno
Sparta Gniezno
OWKS Wrocław
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska
Tablica poświęcona Gnieźnieńskim olimpijczykom,wśród nich Jan Flinik.

Jan Flinik (ur. 9 października 1932 w Gnieźnie, zm. 27 kwietnia 2017 tamże[1]) – polski hokeista na trawie, olimpijczyk, wielokrotny mistrz Polski.

Najmłodszy syn Władysława i Agnieszki z Borowskich, uprawiał hokej na trawie wzorem starszych braci - Alfonsa i Henryka. W 1951 ukończył Średnią Szkołę Zawodową w Gnieźnie, uzyskując zawód ślusarza. W czasie kariery sportowej bronił barw gnieźnieńskiego klubu Stella (który zmieniał nazwę na Spójnia i Sparta); był 12 razy mistrzem Polski – 11-krotnie z zespołem z Gniezna, raz w czasie odbywania służby wojskowej jako zawodnik OWKS Wrocław (1954).

W latach 1949–1960 wystąpił w 40 meczach reprezentacji narodowej; strzelił 24 bramki i był najskuteczniejszym z trójki braci-reprezentantów. Zaliczył dwa starty olimpijskie – w Helsinkach (1952, 6. miejsce) i Rzymie (1960, 12. miejsce). Otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu oraz srebrny i brązowy Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”. Żonaty (żona Barbara z domu Krzyżaniak), miał dwie córki (Wiesławę i Beatę).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Zmarł były hokeista na trawie Jan Flinik, dwukrotny uczestnik igrzysk. eurosport.onet.pl. [dostęp 2017-04-27]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]