Jan Kanty Pawluśkiewicz

Jan Kanty Pawluśkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 października 1942
Nowy Targ

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Aktywność

od 1967

Powiązania

Marek Grechuta

Zespoły
Anawa
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka „Honoris Gratia”
Strona internetowa

Jan Kanty Pawluśkiewicz (ur. 13 października 1942 w Nowym Targu[1]) – polski kompozytor piosenek, muzyki teatralnej i filmowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Karierę artystyczną rozpoczął w roku 1967. Współzałożyciel grupy muzycznej Anawa (w której grał do roku 1980), związany z Piwnicą pod Baranami i Teatrem STU oraz z Teatrem Narodowym i Teatrem Powszechnym w Warszawie. Uczestniczy w utworzonym przez Aleksandra Glondysa projekcie artystycznym „Ellington po krakowsku”. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną oraz Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej. Współpracował z Markiem Grechutą.

Napisał muzykę m.in. do: Bohater roku, 1987, reżyseria F. Falk; Chleba naszego powszedniego, film telewizyjny 1974, reżyseria J. Zaorski; Wodzirej, 1978, reżyseria F. Falk; Układ krążenia, 1978, reż. A. Titkow; Ćma, 1980, reżyseria T. Zygadło; Gorączka, 1980, reżyseria A. Holland; Zawrócony, 1994, reżyseria K. Kutz.

Kompozytor opery Kur zapiał (1980), musicalu Szalona lokomotywa (1977, wspólnie z M. Grechutą), oratorium Nieszpory ludźmierskie (1992, do słów Leszka Aleksandra Moczulskiego), poematu symfonicznego Harfy Papuszy.

Jest laureatem Festiwalu Piosenki Studenckiej, Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1977), Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1975), Festiwalu Twórczości Telewizyjnej (1992), Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

W czerwcu 2005 Pawluśkiewicz otrzymał Laur Krakowa XXI wieku, nagrodę przyznawaną wybitnym osobowościom, łączącym środowiska nauki, sztuki i biznesu. Jest kompozytorem hejnału Polkowic. Za zasługi na rzecz miasta i gminy Polkowice 15 czerwca 2007 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Nowego Targu[2][3]. Był trzykrotnie nominowany do nagrody Fryderyka w kategorii Muzyka Poważna i Kompozytor Roku.

Wybrana dyskografia (płyty autorskie): „Nowy radosny dzień”, „Nieszpory Ludźmierskie”, „Harfy Papuszy”, „Amat Vita” (skomponowana z okazji otwarcia zapory w Czorsztynie)[4], „Consensus”, „Przez tę ziemię przeszedł Pan”, „Radość Miłosierdzia”.

Elżbieta Towarnicka jest jedyną wykonawczynią utworów J.K. Pawluśkiewicza, która wzięła udział we wszystkich większych formach napisanych przez kompozytora od końca lat 80. (dotychczas było ich dziewięć). Drugim artystą w tej klasyfikacji jest Grzegorz Turnau (udział w trzech utworach).

W maju 2009 roku wraz z Leszkiem Aleksandrem Moczulskim wydał płytę „Radość miłosierdzia”. Płyta jest rejestracją prawykonania utworu zamówionego przez Filharmonię Poznańską, która w ten sposób uczciła 30-lecie pontyfikatu Karola Wojtyły[5].

W roku 2005 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a w 2016 – Złoty. W 2017 roku został laureatem Nagrody Miasta Krakowa. W 2013 roku otrzymał z rąk prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2019 roku odebrał Medal Świętego Brata Alberta za wspieranie osób niepełnosprawnych[7].

Drugą obok komponowania muzyki pasją Pawluśkiewicza jest malarstwo. Artysta stosuje technikę malarską, którą sam nazwał żel art. Technika żel art jest ogromnie pracochłonna; na obraz o wielkości 40 na 60 cm składa się wiele tysięcy kropek nakładanych żelowymi długopisami – stąd nazwa żel art. Przeciętnie na jeden centymetr kwadratowy przypada 350–400 kropek.

Dotychczas obrazy artysty prezentowane były na wystawach w Polsce, w Brukseli, we Włoszech oraz na Węgrzech[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Sylwią Pawluśkiewicz z Soszyńskich, powiązaną z firmą Inter-Fragrances założoną przez Ignacego Zenona Soszyńskiego[9].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie utwory z udziałem Elżbiety Towarnickiej.

Gościnnie:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Kawecki: Encyklopedia polskiej muzyki rockowej: rock ‘n’ roll 1959-1973. Rock-Serwis, 1995, s. 23. ISBN 978-83-85335-25-2.
  2. Honorowi Obywatele Miasta Nowego Targu. nowytarg.pl. [dostęp 2015-03-08].
  3. Urząd Miasta Nowy Targ – Galeria zdjęć [online], nowytarg.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  4. Katarzyna T. Nowak. Trafiony, zatopiony – uratowany.... „Przekrój”. 28/2820, s. 10–11, 1999-07-11. ISSN 0033-2488. (pol.). 
  5. Smutna, monotonna Radość miłosierdzia. Dziennik Polski, 13 maja 2009. [dostęp 2009-05-13]. (pol.).
  6. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski dla Jana Kantego Pawluśkiewicza. euroregion-tatry.eu, 2013-11-12. [dostęp 2020-02-20].
  7. Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-02].
  8. Jan Kanty Pawluśkiewicz na porcelanie. [dostęp 2009-10-08].
  9. [1] [dostęp 2016-12-11].