Jan Lohelius

Jan Lohelius
	Arcybiskup Metropolita Praski
Data i miejsce urodzenia	1549 ; Třebeň
Data i miejsce śmierci	2 listopada 1622 ; Praga
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	1602
Sakra biskupia	1605
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Lohelius (ur. 1549 w Třebeniu, zm. 2 listopada 1622 w Pradze) – czeski duchowny kościoła katolickiego, arcybiskup metropolita praski od 1612 r.

Życiorys

Urodził się w 1549 r. Třebeň jako syn miejscowego woźnicy. W młodości wstąpił do zakonu norbertanów. Następnie studiował retorykę, filozofię i teologię na Uniwersytecie Praskim. Kształcił się potem w klasztorze norbertanów w Tepl^[1].

W 1578 r. został przeorem klasztoru strahowskiego, a następnie w 1582 r. jego opatem. Pięć lat później powołano go na urząd wikariusza generalnego zakonu norbertanów dla całej Rzeszy Niemieckiej i Królestwa Polskiego. Za jego rządów strahowski klasztor przeżywał swój rozkwit zdobywając ciesząc się prestiżem w całym kraju^[2].

W 1602 r. został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji praskiej. Trzy lata później miała miejsce jego konsekracja. Postępująca choroba abpa Karela z Lamberka, zaangażowanego w akcje rekatolicyzacyjną w Czechach, spowodowała mianowanie 14 maja 1612 r. Jana Loheliusa koadiutorem archidiecezji praskiej przez papieża Pawła V^[3].

Cztery miesiące później po śmierci Lemberka został dwunastym arcybiskupem metropolitą praskim oraz wielkim mistrzem zakonu krzyżowców z czerwoną gwiazdą^[4].

Na jego pontyfikat przypadł bardzo trudny okres w historii Czech spowodowany wybuchem wojny trzydziestoletniej. W jej trakcie dokonano likwidacji wielu klasztorów i zniszczenia wielu kościołów przez protestantów. Podczas powstania czeskiego (1618–1622) Jan Lohelius uciekł z Pragi do Wiednia, skąd powrócił dopiero po klęsce rebeliantów na Białej Górze^[5].

Jan Lohelius zmarł w 1622 r. i został pochowany w kościele klasztornym Najświętszej Maryi Panny na Strahowie^[6].

Przypisy

↑ Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 122.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].
↑ Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 123–124.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].
↑ Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 124.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].
↑ Egerländer Biographisches Lexikon mit ausgesuchten Personen aus dem ehemaligen Regierungs-Bezirk Eger, tom 1, pod red. Josefa Weinmanna, 1985, s. 325.
↑ Günter Christ, Johannes Lohelius – Vom Stallknecht zum Erzbischof von Prag, [w:] „Jahrbuch für fränkische Landesforschung 66", s. 35–39.
↑ Heribert Sturm, Biographisches Lexikon zur Geschichte der böhmischen Länder, herausgegeben im Auftrag des Collegium Carolinum (Institut), tom 2, R. Oldenbourg Verlag München 1984, s. 491.

Bibliografia

Winfried Eberhard, [w:] Erwin Gatz, Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1448–1648, ISBN 3-428-08422-5.
Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 122–124]
Heimatkreis Eger, Geschichte einer deutschen Landschaft in Dokumentationen und Erinnerungen, Egerer Landtag e.V. Heimatverband für Eger Stadt und Land, Amberg 1981, s. 561.
Egerländer Biographisches Lexikon mit ausgesuchten Personen aus dem ehemaligen Regierungs-Bezirk Eger, tom 1, pod red. Josefa Weinmanna, 1985, s. 325.
Heribert Sturm, Biographisches Lexikon zur Geschichte der böhmischen Länder, herausgegeben im Auftrag des Collegium Carolinum (Institut), tom 2, R. Oldenbourg Verlag München 1984, s. 491.
Günter Christ, Johannes Lohelius – Vom Stallknecht zum Erzbischof von Prag, [w:] „Jahrbuch für fränkische Landesforschung 66", s. 35–39.

[1] Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 122.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].

[2] Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 123–124.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].

[3] Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 124.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].

[4] Egerländer Biographisches Lexikon mit ausgesuchten Personen aus dem ehemaligen Regierungs-Bezirk Eger, tom 1, pod red. Josefa Weinmanna, 1985, s. 325.

[5] Günter Christ, Johannes Lohelius – Vom Stallknecht zum Erzbischof von Prag, [w:] „Jahrbuch für fränkische Landesforschung 66", s. 35–39.

[6] Heribert Sturm, Biographisches Lexikon zur Geschichte der böhmischen Länder, herausgegeben im Auftrag des Collegium Carolinum (Institut), tom 2, R. Oldenbourg Verlag München 1984, s. 491.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Biskupi prascy (973–1344)	Thietmar (Dětmar, Dietmar) (973–982) Wojciech Sławnikowic (Vojtěch, Adalbert) (982–996) Strachkwas Chrystian (elekt) (996) Thiadag (998–1017) Ekkhard (Ekkehard, Ekhard, Helicardus) (1017–1023) Hyza (Hyzo, Hizzo, Izzo) (1023–1030) Severus (Šebíř) (1030–1067) Jaromir Gebhart (Gebehard, Jaromír) (1068–1089) Kosmas (1090–1098) Herman (Heřman) (1099–1122) Meinhard (Menhart) (1122–1134) Jan I (1134–1139) Sylwester (Silvestr) (elekt, zrezygnował) (1139–1140) Otto (Ota) (1140–1148) Daniel I (1148–1167) Gothard (Goltpold, Hotart, Gotpold) (elekt) (1168) Bedřich z Puttendorfu (1168–1179) Valentin (Veliš) (1179–1182) Henryk Brzetysław (Jindřich Břetislav) (książę Czech) (1182–1197) Daniel II (Milík z Talmberka) (1197–1214) Andrzej (Ondřej) (1214–1224) Peregrin (Pelhřim z Vartenberka) (1124–1125) Budislav (Budivoj, Budilov) (1225–1226) Jan II (1226–1236) Bernhard Kaplíř ze Sulevic (Buchard) (1236–1240) Mikołaj z Riesenburgu (Mikuláš z Reisenburku) (1240–1258) Jan III z Dražic (1258–1278) Tobiasz z Bechyně (Tobiáš z Bechyně) (1278–1296) Řehoř Zajíc z Valdeka (1296–1301) Jan IV z Dražic (1301–1343) Arnoszt z Pardubic (1343–1344)
Arcybiskupi prascy (1344–1471)	Arnoszt z Pardubic (1344–1364) Jan Očko z Vlašimi (1364–1379) Jan z Jenštejna (1379–1396) Olbram ze Škvorce (Volfram ze Škvorce) (1369–1402) Mikuláš Puchník z Černic (elekt) (1402) Zbyněk Zajíc z Hasenburka (1403–1411) Zygmunt Albík z Uničova (1411–1412) Konrád z Vechty (1413–1431) Jan Rokycana (Jan z Rokycan) (1435–1471)
Arcybiskupi prascy (od 1561)	Antonín Brus z Mohelnice (1561–1580) Martin Medek (1581–1590) Zbyněk Berka z Dubé (1592–1606) Karel z Lamberka (1607–1612) Jan Lohelius (1612–1622) Ernst Adalbert von Harrach (1623–1667) Jan Vilém Libštejnský (1667–1668) Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka (1669–1675) Jan Bedřich z Valdštejna (1675–1694) Jan Josef Breuner (1695–1710) Franz Ferdinand von Kuenburg (1713–1731) Daniel Josef Mayer (1732–1733) Jan Adam Vratislav z Mitrovic (1733–1733) Jan Mořic Gustav Manderscheid–Blankenheim (1733–1763) Antonín Petr Příchovský z Příchovic (1764–1793) Vilém Florentin Salm (1793–1810) Václav Leopold Chlumčanský (1815–1830) Alois Josef Krakovský z Kolowrat (1831–1833) Andrzej Alojzy Ankwicz (1834–1838) Alois Josef Schrenk (1838–1849) Friedrich Josef von Schwarzenberg (1850–1885) Franz von Schönborn (1885–1899) Lev Skrbenský z Hříště (1899–1916) Pavel Huyn (1916–1919) František Kordač (1919–1931) Karel Kašpar (1931–1941) Josef Beran (1946–1969) František Tomášek (1977–1991) Miloslav Vlk (1991–2010) Dominik Duka (2010–2022) Jan Graubner (od 2022)