prezbiter i męczennik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
29 grudnia 1886 |
Wspomnienie |
3 lutego |
Jan Nelson SJ, ang. John Nelson (ur. 1534, zm. 3 lutego 1578 w Tyburn) – angielski prezbiter z zakonu jezuitów, męczennik i błogosławiony Kościoła katolickiego, ofiara prześladowań antykatolickich w Anglii okresu reformacji[1].
Jan Nelson pochodził ze szlacheckiego rodu; był najstarszym z pięciu braci[2]. Zanim odczuł powołanie do ewangelizacji wykazywał się wiarą i oddaniem Kościołowi katolickiemu[2]. W 1573 roku, podobnie jak dwóch jego braci, wyjechał do Francji, gdzie ukończył studia w Kolegium Angielskim w Douai[2]. Święcenia kapłańskie przyjął w 1576 roku[1]. Po powrocie do ojczyzny podjął w ukryciu misję duszpasterzowania[2]. Aresztowany został 1 lipca następnego roku[1]. Uwięziony został w więzieniu Newgate i oskarżony o „papizm”[2]. Wobec królewskiej komisji odmówił uznania supremacji królowej nad papiestwem (Only supreme head in carth of the Church of England, called Eccelsia Anglicana) co w owym czasie było traktowane jak zdrada stanu[2][3]. Z odosobnienia wysłał list do władz zakonnych w Paryżu z prośbą o zgodę na wstąpienie do Towarzystwa Jezusowego[2][4]. Do jezuitów przyjęty został tuż przed egzekucją[5].
Wyrokiem z 1 lutego 1578 skazany został na śmierć gdy kolejny raz odmówił przeproszenia królowej i zwrócenia się z prośbą o łaskę[2].
Na miejscu kaźni wezwał zgromadzonych do wspólnego odmówienia modlitw: Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo i Wierzę w Boga[2].
Męczeńską śmierć poniósł w Tyburn przez powieszenie i poćwiartowanie[6][7], a fragmenty poćwiartowanego ciała wystawione zostały „ku przestrodze” na Tower Bridge i bramach Londynu[5].
Otoczonego kultem Jana Nelsona beatyfikował papież Leon XIII 29 grudnia 1886 roku[8].
Wspomnienie liturgiczne błogosławionego Jana Nelsona w Kościele katolickim obchodzone jest w Dies natalis (3 lutego)[7].