Jaroslav Eminger
.png)
| |
 generál I. třídy
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
Generalny Inspektor Kawalerii, dowódca Wojska Rządowego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Jaroslav Eminger (ur. 4 czerwca 1886 w Čáslavie, zm. 14 lipca 1964 w Pradze) – czechosłowacki wojskowy w stopniu generała brygady, od 1939 do 1945 Generalny Inspektor Wojska Rządowego Protektoratu Czech i Moraw.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Służbę wojskową rozpoczął jako oficer w Armii Austro-Węgier. Służył na froncie wschodnim niemal przez całą I wojnę światową, w marcu 1918 został przeniesiony na front włoski. W armii cesarsko-królewskiej doszedł do stopnia kapitana[1]. Po powrocie do kraju zaczął służbę w Wojsku Czechosłowackim. Przez krótki czas był attaché wojskowym czechosłowackiej misji wojskowej w Budapeszcie. W 1928 mianowany pułkownikiem, w 1933 uzyskał rangę generała brygady. Pracował w Ministerstwie Obrony Narodowej, gdzie był Generalnym Inspektorem Kawalerii[1].
Po ustanowieniu przez Niemców Protektoratu Czech i Moraw postanowił opuścić kraj, jednak na prośbę premiera Aloisa Eliáša zgodził się na objęcie funkcji dowódcy Wojska Rządowego, niewielkich czeskich sił zbrojnych[1]. Zadeklarował, że armia ta „powinna być prowadzona i wykorzystywana tak, aby nie była sprzeczna z interesami narodu czeskiego”[1]. Zasadzie tej generał pozostał wierny przez cały okres II wojny światowej. W maju 1945, podczas trwania powstania praskiego, wydał swoim żołnierzom rozkaz podjęcia walki z siłami niemieckimi[2].
Po wojnie został pod zarzutem kolaboracji aresztowany. W kwietniu 1947 stanął przed sądem, który jednak uniewinnił go od wszystkich zarzucanych mu czynów[1]. W następstwie komunistycznego zamachu stanu w Czechosłowacji odszedł ze służby wojskowej. Resztę życia spędził w odosobnieniu, borykając się z problemami finansowymi[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Wojenny Czechosłowacki (1914–1918) (1919)[3]
- Medal Zwycięstwa (1922)[3]
- Oficer Legii Honorowej (Francja, 1928)[3]
- Order Żelaznej Korony III klasy (Austro-Węgry)[3]
- Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy (Austro-Węgry)[3]
- Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (Austro-Węgry)[3]
- Krzyż Żelazny II klasy (Cesarstwo Niemieckie, 1916)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Ecce Homo - Jaroslav Eminger [online], Brno, 14 lipca 2004 [dostęp 2020-12-26] (cz.).
- ↑ [https://www.ustrcr.cz/data/pdf/pamet-dejiny/pad1502/067-076.pdf þÿ�P�r�a�~�s�k�ý� �h�r�a�d� �v� �k�v�˙�t�n�u� �1�9�4�5�.� �S�v�˙�d�e�c�t�v�Ã�� �o� �p�r�o�b�˙�h�u� �P�r�a�~�s�k�é�h�o� �p�o�v�s�t�á�n�Ã�] [online], ustrcr.cz [dostęp 2024-04-23].
- ↑ a b c d e f g Jaroslav Eminger [online], valka.cz [dostęp 2020-12-26] (cz.).