Data i miejsce urodzenia |
23 lutego 1845 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 marca 1933 |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Jean Antoine Injalbert (ur. 23 lutego 1845 w Béziers[1][2], zm. 3 marca 1933 w Paryżu)[a][2] – francuski rzeźbiarz.
Od 1866 studiował w paryskiej École nationale supérieure des beaux-arts u Augustina-Alexadre Dumonta[1][2]. W 1889 wziął udział w Exposition Universelle, zdobywając główną nagrodę[2]. W 1874 zdobył Prix de Rome za figurę Orfeusza[1]. Wystawiał w Société Nationale des Beaux-Arts i w Société des Artistes Français[1]. Brał też udział w licznych wystawach zagranicznych, gdzie nagradzano go medalami, m.in. w Monachium w 1893.
(wg źródła[2])
Wykonał wiele popiersi portretowych i figlarnych alegorycznych statuetek, jednak koncentrował się głównie na rzeźbie publicznej. Jego prace dekoracyjne, ciężkie i majestatyczne, zdobią wiele najbardziej prestiżowych budynków w Paryżu, w tym Hôtel de Ville (1880) i Pałac Sprawiedliwości (1913)[1] oraz m.in. gmach prefektury w Montpellier, teatr w Sète i dworzec w Tours[2].
Jest także autorem słynnych rzeźb na paryskiem moście Pont Mirabeau i znanych posągów, w tym m.in. posągu Hippomenesa w Luksemburgu oraz licznych pomników jakie powstały w jego rodzinnym Béziers.