Jean Delay

Jean Paul Louis Delay (ur. 14 listopada 1907 w Bajonnie, zm. 29 maja 1987 w Paryżu) – francuski lekarz psychiatra i neurolog, pisarz, profesor psychiatrii w Szpitalu św. Anny w Paryżu, członek Akademii Francuskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem chirurga, Maurice′a Delay. Tytuł doktora medycyny uzyskał w 1938, w 1946 otrzymał katedrę psychiatrii w Szpitalu św. Anny w Paryżu. Ojciec aktorki i pisarki Florence Delay i psychoanalityka Claude′a Delaya. Wspólnie z Pierre'em Denikerem odkrył przeciwpsychotyczne działanie chloropromazyny i wprowadził termin neuroleptyku. W 1950 roku został pierwszym prezydentem Światowego Stowarzyszenia Psychiatrycznego[1], które obecnie przyznaje Nagrodę Jeana Delaya (ang. Jean Delay Prize) co trzy lata[2]. W 1952, niezależnie od Luriego i Salzera, wspólnie z Jeanem-Francois Buissonem opublikował doniesienie o przeciwdepresyjnych właściwościach iproniazydu.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Lista prac

[edytuj | edytuj kod]
  • Les Astéréognosies. Masson, 1935
  • J. Delay, I. Bertrand, J. Guillain. L’éléctroencéphalogramme normal et pathologique. Masson, 1939
  • Les Ondes cérébrales et la psychologie. Presses universitaires de France (PUF), 1942
  • Les Dissolutions de la mémoire. Presses universitaires de France, 1942
  • La Cité grise. Flammarion, 1946
  • Les Reposantes. Gallimard, 1947
  • Hommes sans nom. Gallimard, 1948
  • Études de psychologie médicale. Presses universitaires de France, 1953
  • La Jeunesse d’André Gide. Gallimard, 1956-1957
  • L’Électricité cérébrale. Presses universitaires de France, 1973
  • Avant Mémoire, Gallimard, 1979
  • L’Écarté de la grille. Gallimard, 1988

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ History of the World Psychiatric Association. World Psychiatric Association. [dostęp 2021-06-14].
  2. ↑ Jean Delay Prize. Światowe Stowarzyszenie Psychiatryczne. [dostęp 2021-06-14]. (ang.).
  3. ↑ a b c d Jean DELAY. academie-francaise.fr. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]