Jean Huré

Jean Huré
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 września 1877
Gien

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1930
Paryż

Instrumenty

fortepian, organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, organista

Jean Huré (ur. 17 września 1877 w Gien, zm. 27 stycznia 1930 w Paryżu[1][2]) – francuski kompozytor, pianista i organista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Muzyki uczył się prywatnie od duchownego w klasztorze w Angers[1][2]. W 1895 roku wyjechał do Paryża, gdzie w 1910 roku założył École Normale de Musique[1][2], a w 1912 roku École Normale pour Pianistes[2]. Działał w komitecie założonego przez Gabriela Faurégo Société Musicale Indépendante, wydawał podręczniki muzyczne[1]. Od 1924 roku redagował założony przez siebie miesięcznik „L’Orgue et les Organistes”[1]. Występował jako pianista i organista we Francji, Belgii, Holandii, Austrii, Rumunii, Hiszpanii i Turcji[1]. Pełnił funkcję organisty w kościołach Notre-Dame-des-Blancs-Manteaux i Saint-Martin-des-Champs[1]. Po śmierci Eugène’a Gigouta w 1925 roku został organistą w kościele Saint Augustin[1][2]. W 1926 roku otrzymał Prix Chartier, przyznawaną przez Académie des beaux-arts[1][2]. Przez ostatnie 15 lat życia ciężko chorował, spędzając wiele czasu w sanatoriach[1].

W swoich kompozycjach nawiązywał do twórczości Césara Francka, w swoich utworach kameralnych preferował budowę 4-częściową, posługiwał się wyrazistymi liniami melodycznymi[1]. W niektórych dziełach wykraczał poza ramy tonalności, w operze La cathédrale zastosował jako jeden z pierwszych kompozytorów akord dwunastodźwiękowy[1]. Opublikował prace La Technique du piano (1908), La Technique de l’orgue, (1918), L’Esthétique de l’orgue (1923) oraz Saint Augustin, musicien (1924)[1][2].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1])

Utwory orkiestrowe

  • 3 symfonie (I z chórem i organami 1896, II 1897, III 1903)
  • Air na wiolonczelę i orkiestrę (1902)

Utwory kameralne

  • 2 kwartety smyczkowe (I 1916, II 1920)
  • Kwintet fortepianowy D-dur (1908)
  • Petite suite en trio (1898)
  • Sonata c-moll (1901)
  • Sonatina G-dur na skrzypce i fortepian (1906)
  • 3 sonaty na wiolonczelę solo (I fis-moll 1902, II F-dur 1906, III Fis-dur 1909)

Utwory fortepianowe

  • 2 sonaty (1920)
  • Poèmes enfantins (1906)

Utwory organowe

  • Communion sur un Noël (1914)
  • Prélude pour une messe pontificale (1915)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Te Deum na sopran, chór i organy (1907)
  • 7 chansons de Bretagne na głos i fortepian (1910)

Opera

  • La cathédrale (1910)

Balet

  • Au bois sacré z głosami recytującymi (wyst. Paryż 1921)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 335. ISBN 83-224-0453-0.
  2. ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1644. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]