Data i miejsce urodzenia |
ok. 1480 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
po 1547 |
Gatunki | |
Zawód |
Jean Richafort; inne wersje pisowni nazwiska: Richauffort, Rycefort, Ricartsvorde[1] (ur. ok. 1480 przypuszczalnie w hrabstwie Hainaut[2][3], zm. po 1547 prawdopodobnie w Brugii[1]) – franko-flamandzki kompozytor.
Przypuszczalnie uczeń Josquina des Prés[1][3]. Od co najmniej 1507 do 1509 roku był kapelmistrzem kościoła św. Rumolda w Mechelen[1][2][3], gdzie śpiewakami byli jego bracia, Guillaume i François[1]. Od około 1512 roku związany z dworem Anny Bretońskiej[1]. W 1516 roku jako członek kapeli Franciszka I odbył podróż do Włoch, podczas pobytu w Bolonii uzyskując przywilej od papieża Leona X[1]. W latach 1542–1547 był kapelmistrzem kościoła Saint-Gilles w Brugii[1][2].
W swoim czasie twórczość Richaforta była wysoko ceniona, o czym świadczą liczne rękopisy i druki jego kompozycji oraz liczne zapożyczenia w twórczości innych kompozytorów, którzy na jego motetach opierali swoje missae parodiae[1][2]. Skomponował dwie msze w typie missa parodia (Missa „O Genitrix” na 4 głosy i Missa „Veni Sponsa Christi” na 4 głosy, jako cantus firmus wykorzystując motet własny i Loyseta Compère), Requiem na 6 głosów powstałe przypuszczalnie z okazji śmierci Josquina des Prés, 2 magnikifaty 4-głosowe (sexti toni i octavi toni), ponadto zbiory motetów i świeckie chansons[1].