Jegisze Melikian

Jegisze Melikian
Եղիշե Մելիքյան
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jegisze Melikowycz Melikian

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1979
Erywań

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–1998 Dwin Artaszat 33 (1)
1999–2000 Cement/Araks Ararat 34 (2)
2000–2001 Bananc Erywań 42 (9)
2002–2009 Metałurh Donieck 64 (1)
2006 Stal Alczewsk 9 (1)
2007–2008 → Bananc Erywań 36 (3)
2009 Uliss Erywań 7 (0)
2009 Zoria Ługańsk 14 (1)
2010 Uliss Erywań 11 (0)
2010 Krymtepłycia Mołodiżne 0 (0)
2011–2012 Zakarpattia Użhorod 44 (2)
W sumie: 294 (20)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Armenia U-21 10 (0)
2002–2007  Armenia 29 (0)
W sumie: 39 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015 Metałurh Donieck (asystent)
2015 Metałurh Donieck U-21
2015 Metałurh Donieck U-19
2015 Stal Dnieprodzierżyńsk U-19
2016–2017 Stal Dnieprodzierżyńsk/Kamieńskie (asystent)
2017 Stal Kamieńskie (p.o.)
2019 FK Lwów (asystent)
2019–2020 FK Lwów
2020–2021 Alaszkert Erywań
2021– Piunik Erywań
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jegisze Melikian, orm. Եղիշե Մելիքյան, ukr. Єгіше Мелікович Мелікян (ur. 13 sierpnia 1979 w Erywaniu, Armeńska SRR) – ormiański piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, reprezentant Armenii, trener piłkarski. Zmienił obywatelstwo na ukraińskie[1].

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1997 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Dwin Artaszat. Następnie występował w klubach Cement/Araks Ararat i Bananc Erywań. W 2002 przeszedł do Metałurha Donieck, skąd w 2006 został wypożyczony do Stali Alczewsk. Od 2007 był wypożyczony do ormiańskich klubów Bananc Erywań i Uliss Erywań. Latem 2009 wypożyczony do ukraińskiego klubu Zoria Ługańsk. W styczniu 2010 po zakończeniu kontraktu z donieckim klubem powrócił do Armenii, gdzie podpisał roczny kontrakt z Ulissem Erywań[2]. Ale już w sierpniu przeniósł się do ukraińskiego drugoligowego zespołu Krymtepłycia Mołodiżne[3]. Na początku 2011 przeszedł do Zakarpattia Użhorod[4]. 26 lutego 2013 roku otrzymał status wolnego agenta[5], po czym zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2002-2007 występował w reprezentacji Armenii. Wcześniej bronił barw juniorskiej i młodzieżowej reprezentacji.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2015 rozpoczął karierę szkoleniową w Metałurhu Donieck. Pracował jako asystent trenera, a potem prowadził drużyny U-21 i U-19. W lipcu 2015 przeniósł się do Stali Dnieprodzierżyńsk. Przez pół roku kierował juniorską drużynę U-19, a zimą 2016 został zaproszony do sztabu szkoleniowego Erika van der Meera pomagać trenować podstawową jedenastkę. Od 25 czerwca 2017 pełnił obowiązki głównego trenera Stali Kamieńskie. 24 września 2017 zrezygnował z zajmowanego stanowiska[6]. W końcu września 2019 dołączył do sztabu szkoleniowego FK Lwów, a 31 października 2019 stał na czele klubu[7].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]