Josef Gingold, 1982 | |
Data i miejsce urodzenia |
28 października 1909 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
11 stycznia 1995 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Instrument | |
skrzypce
|
Josef Gingold (ur. 28 października 1909 w Brześciu Litewskim[1][2], zm. 11 stycznia 1995 w Bloomington w stanie Indiana[2]) – amerykański skrzypek i pedagog muzyczny pochodzenia rosyjskiego.
W 1920 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych[1][2]. Uczył się gry na skrzypcach u Vladimira Graffmana w Nowym Jorku i u Eugène’a Ysaÿe’a w Brukseli[1][2]. W latach 1926–1928 występował w Europie, dając około 40 koncertów[1]. Od 1937 do 1943 roku był pierwszym skrzypkiem NBC Symphony Orchestra pod batutą Arturo Toscaniniego[1][2]. Następnie grał z Detroit Symphony Orchestra (1943–1946) i Cleveland Orchestra (1947–1960)[1][2]. Był członkiem Primrose Quartet (1937–1942) i NBC String Quartet (1941–1943)[1]. W latach 1950–1960 wykładał w Case Western Reserve University[2]. Od 1955 do 1981 kierował wydziałem muzyki kameralnej na Meadowmount School of Music[2]. W 1960 roku otrzymał stanowisko profesora na Indiana University School of Music w Bloomington[1][2]. Do grona jego uczniów należeli Kyung-Wha Chung i Krzysztof Jakowicz[1].
Prowadził kursy mistrzowskie w Konserwatorium Paryskim (1970–1981), Tokio (1970), Kopenhadze (1979) i Montrealu (1980)[2]. Zasiadał w jury licznych konkursów skrzypcowych, m.in. Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli, konkursu im. Jeana Sibeliusa w Helsinkach, Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu[1]. W latach 1982 i 1986–1990 był przewodniczącym jury International Violin Competition w Bloomington[2].
Grał na skrzypcach Stradivariego „Martinelli” z 1683 roku[1].