José Mármol

José Mármol (ur. w 1817, zm. w 1871) – argentyński pisarz i dziennikarz okresu romantyzmu.

Jako przeciwnik dyktatora Juana Manuela de Rosasa w latach 1840-1852 przebywał na wygnaniu w Urugwaju[1].

Autor poezji skierowanej przeciwko dyktatorowi (A Rosas, el 25 mayo de 1843), zbioru pieśni, opisujących podróż morską z Rio de Janeiro do Chile i oddających literacko emocje towarzyszące politycznemu wygnaniu (Cantos de Pelegrino, publikowane od 1846), zbioru Armonias (1851) oraz dwutomowego zbioru poezji i prozy poetyckiej (1952)[2]. Jego najsławniejszy utworem jest powieść dyktatury Amalia (1851), skierowana przeciwko Rosasowi[3]. Ekranizacja tej powieści (Amalia, nakręcona w 1914 roku) stała się pierwszym argentyńskim filmem pełnometrażowym[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Ewa Łukaszyk, Nina Pluta: Historia literatur iberoamerykańskich. Wrocław: Ossolineum, 2010, s. 125. ISBN 978-83-04-04995-6.
  2. ↑ Ewa Łukaszyk, Nina Pluta: Historia literatur iberoamerykańskich. Wrocław: Ossolineum, 2010, s. 126. ISBN 978-83-04-04995-6.
  3. ↑ a b Richard Young, Odile Cisneros: Historical Dictionary of Latin American Literature and Theater. Scarecrow Press, 2011, s. 289. ISBN 978-0-8108-5099-6.