Juan Guillermo Ripperdá

Juan Guillermo Ripperdá
Data urodzenia	1682
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1737 ; Tetuan
	Hiszpański pierwszy sekretarz stanu
Okres	od 12 grudnia 1725; do 14 kwietnia 1726
	Multimedia w Wikimedia Commons

Johan Willem Ripperda, VIII baron de Ripperda (ur. 1680 w Oldehove, Groningen (Holandia), zm. 5 listopada 1737 w Tetuan (Maroko)) – słynny awanturnik, który pełnił przez kilka miesięcy funkcję hiszpańskiego pierwszego sekretarza stanu od 12 grudnia 1725 – 14 kwietnia 1726.

Jego ojcem był oficer armii holenderskiej Ludolf Luirdt Ripperda (1648-1721).

Polityk holenderski

Johan Willem Ripperda był deputowanym stanów prowincji Gronigen. Od 1707 roku obywatel miasta Groningen. W 1711 roku został deputowanym Stanów Generalnych Republiki Zjednoczonych Prowincji reprezentując w nich prowincję Groningen.

Polityk hiszpański

W 1715 roku władze holenderskie wysłał Ripperdę do Madrytu był holenderskim posłem nadzwyczajnym/ambasadorem w Madrycie (w latach 1715-1718), gdzie dostrzegł go Giulio Alberoni. Johan Willem Ripperdá postanowił zmienić imiona na Juan Guillermo Ripperdá i przejść na służbę hiszpańską, w której znajdowało się wówczas wielu cudzoziemców; Francuz Jean Orry, i sam Alberoni – Włoch. W Hiszpanii sprzyjał katolikom.

Ripperda był zwolennikiem aktywnego zniszczenia francusko-brytyjskiego arbitrażu dyplomatycznego w Europie. Zamierzał bezpośrednio w rozmowach z wrogiem – Austrią załatwić problemy, których nie mogli rozwikłać pośrednicy francuscy i brytyjscy. Jego działalność doprowadziła do powstania sojuszu wiedeńskiego (Hiszpania – Austria) i opozycyjnego sojuszu zwanego hanowerskim (Wielka Brytania – Republika Zjednoczonych Prowincji – Francja).

Niełaska

Do roku 1727 Europa podzieliła się na dwa obozy. Ripperda miał zostać w 1726 roku aresztowany, za doprowadzenie do niebezpiecznej sytuacji międzynarodowej i za niekorzystne warunki traktatów z Wiedniem. (jednak jako pretekstu użyto oskarżeń o malwersacje – standardowego oskarżenia wysuwanego w takich wypadkach). Został on potraktowany jak kozioł ofiarny. Przed nienawiścią swych mocodawców Ripperda schronił się w brytyjskiej ambasadzie. Ambasador William Stanhope, 1. hrabia Harrington zapytał go czy jest podejrzany o jakieś przestępstwo, na co Ripperda odpowiedział, iż boi się jedynie ataku tłumu. Stanhope pozwolił mu na razie zostać w ambasadzie, po czym wystarał się o audiencję u króla Filipa, który pochwalił postępowanie dyplomaty. Kazał mu jedynie obiecać, że nie pozwoli Ripperdzie uciec. Jednak nieco później Rada Kastylii (Consejo de Castilla) uznała, że Ripperda dopuścił się „obrazy majestatu”, i że wyprowadzenie go siłą z ambasady nie będzie sprzeczne z prawem narodów. Uczynił to nazajutrz alkad (alcalde – burmistrz) Madrytu w asyście 60 gwardzistów. Wywiązała się korespondencja, w której strona brytyjska nie zaprzeczyła prawomocności zatrzymania, lecz uchybiono ambasadorowi wywlekając ministra z ambasady, bez wystosowania prośby do Brytyjczyka o wydanie go. Już w XVII wieku obowiązywał w Hiszpanii zakaz poszukiwania azylu w innych miejscach niż sakralne, który to zapis skopiowali Portugalczycy (11 grudnia 1748 roku). Ripperda został zaaresztowany i zamknięty w zamku w Segowii. W 1728 zdołał uciec i wyjechał do Holandii i nawrócił się na protestantyzm a później w Maroku na islam.

Bibliografia

Stanisław Edward Nahlik, Narodziny nowożytnej dyplomacji, Ossolineum Wrocław 1971, s. 185-186.
Piotr Napierała, Sir Robert Walpole (1676-1745) – twórca brytyjskiej potęgi, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2008.

Linki zewnętrzne

Instituto Histórico Austríaco. oehimad.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].
Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes Información del Marqués Berreti-Landy sobre antecedentes del Barón de Ripperda antes de su embajada en Viena
Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes – La embajada del Barón de Ripperdá en Viena (1725)
inghist.nl