Jules Bache

Jules Bache
	; Jules Bache (1911)
Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1861 ; Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	24 marca 1944 ; Palm Beach
Zawód, zajęcie	bankier
Narodowość	Amerykanin
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jules Semon Bache (ur. 9 listopada 1861 w Nowym Jorku, zm. 24 marca 1944 w Palm Beach) – amerykański bankier o niemieckim pochodzeniu, kolekcjoner dzieł sztuki i filantrop.

Życiorys

Urodził się w Niemczech, wkrótce po tym jego rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, osiedlając się w Nowym Jorku. W 1886 rozpoczął pracę jako kasjer w Leopold Cahn & Co., firmie maklerskiej założonej przez jego wuja. W 1886 został mianowany partnerem mniejszościowym, a w 1892 przejął pełną kontrolę nad działalnością firmy i zmienił nazwę na JS Bache & Co. Przekształcił firmę wuja w jeden z wiodących domów maklerskich w Stanach Zjednoczonych, ustępując jedynie Merrill Lynch & Co., Inc. W efekcie Bache zgromadził pokaźny majątek i został mecenasem sztuki i filantropem^[1].

W czasie II wojny światowej Bache wspomagał finansowo American Field Service we Francji, a jego żona była honorowym skarbnikiem organizacji charytatywnej War Babies' Cradle, która dostarczając żywność, ubrania, paliwo do ogrzewania i opiekę medyczną niosła pomoc matkom i dzieciom dotkniętym przez wojnę w północnej Francji i Belgii^[2].

Był udziałowcem kilku dużych przedsiębiorstw oraz zasiadał w zarządach wielu z nich. Posiadał udziały w kanadyjskich firmach wydobywczych. Jego udziały w tych przedsiębiorstwach znajdowały się w rękach spółki założonej w raju podatkowym na Bahamach, co pozwoliło mu legalnie uniknąć płacenia różnych podatków w Stanach Zjednoczonych i za co był szeroko krytykowany. Bache uważał, że wysokie podatki były przeszkodą dla wzrostu gospodarczego i opublikował broszurę zatytułowaną Release business from the slavery of taxation (Uwolnić biznes od niewolnictwa podatków). Jako większościowy udziałowiec Dome Mines Limited, był prezesem spółki od 1919 do 1942, a następnie przewodniczącym zarządu. Za pośrednictwem Dillon, Read & Company w 1923 nabył spółkę motoryzacyjną Dodge Brothers, zajmując ważną pozycję w Chrysler Corporation^[2].

Jules Bache był również znany ze swojej kolekcji sztuki, na którą prasa zwróciła szczególną uwagę w 1929 roku, kiedy kupił portret Juliana Medyceusza, dzieło Bronzina wtedy mylnie przypisywane Rafaelowi. Nabył również dzieła takich artystów jak: Rembrandt, Tycjan, Dürer, Velázquez, Gerard David, Giovanni Bellini i Botticelli. W 1937 roku otworzył swoją kolekcję dzieł sztuki dla publiczności, a w 1943 przekazał niektóre dzieła do Detroit Institute of Arts. Po jego śmierci w 1944 roku, pozostała część jego kolekcji trafiła do Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku^[3].

Przypisy

↑ Neil A. Hamilton: American business leaders: from colonial times to the present. ABC-CLIO, 1999, s. 21. ISBN 978-1-57607-002-4.
↑ ^a ^b John N. Ingham: ABiographical dictionary of American business leaders. Greenwood Publishing Group, 1983, s. 37. ISBN 978-0-313-21362-5.
↑ Carlos Teixidor. «Jules Bache gave his $20,000,000 art collection to New York». „Life”, s. 40, 28 czerwca 1937. ISSN 0024-3019.

[Ham-1] Neil A. Hamilton: American business leaders: from colonial times to the present. ABC-CLIO, 1999, s. 21. ISBN 978-1-57607-002-4.

[Ing-2] John N. Ingham: ABiographical dictionary of American business leaders. Greenwood Publishing Group, 1983, s. 37. ISBN 978-0-313-21362-5.

[Lif-3] Carlos Teixidor. «Jules Bache gave his $20,000,000 art collection to New York». „Life”, s. 40, 28 czerwca 1937. ISSN 0024-3019.

[1]

[2]

[3]