Pełne imię i nazwisko |
Jurij Witalijowycz Dehteriow | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||
Wzrost |
182 cm | ||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Jurij Witalijowycz Dehteriow, ukr. Юрій Віталійович Дегтерьов (do 1970 – Дегтярьов), ros. Юрий Витальевич Дегтерёв (Дегтярёв), Jurij Witaljewicz Diegtieriow (Diegtiariow)[1] (ur. 5 października 1948[2] w Stalinie (obecnie Donieck), zm. 9 października 2022 tamże[3]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.
W 1961 rozpoczął treningi w Szachtarze Donieck. Najpierw występował w drużynie rezerwowej, a od 1967 w pierwszym zespole. Pozostał wierny swojemu klubowi przez całą karierę, mimo propozycji przejścia do moskiewskiego Dynama, składanych przez Lwa Jaszyna. Pełnił funkcję kapitana drużyny. W 1983 zakończył karierę w wieku 35 lat.
Jako zawodnik juniorskiej reprezentacji ZSRR zdobył mistrzostwo Europy U-18 w 1966 i 1967. 1 sierpnia 1968 w meczu towarzyskim ze Szwecją zadebiutował w pierwszej reprezentacji ZSRR, ale na stałe trafił do niej dopiero w 1977. Ogółem rozegrał 17 meczów w barwach Sbornej.
Bo zakończeniu kariery piłkarskiej studiował w Wyższej Szkole Milicji, po ukończeniu której pracował w wydziałach antykorupcyjnym i kryminalnym. Odszedł na emeryturę w stopniu pułkownika. W latach 2001–2002 pracował jako trener bramkarzy Szachtara Donieck.