Józef Brodowski (starszy)

Józef Brodowski
Data i miejsce urodzenia

1772
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1853
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

klasycyzm

Multimedia w Wikimedia Commons
Portret Stanisława Wodzickiego, 1817

Józef Brodowski (starszy) (ur. w 1772 w Warszawie, zm. w 1853 w Krakowie) – polski malarz, przedstawiciel klasycyzmu w malarstwie.

Dzięki poparciu księżnej Izabeli Czartoryskiej podjął studia artystyczne w Wiedniu u Josefa Abela i Jana Chrzciciela Lampiego. Od 1805 przebywał w Łańcucie, gdzie malował portrety i sceny z przedstawień teatralnych. W 1811 roku został mianowany nauczycielem rysunków w gimnazjum św. Anny w Krakowie, a następnie profesorem tamtejszej szkoły malarstwa.

Malował obrazy: historyczne, rodzajowe, religijne oraz portrety.

Prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Wzięcie Kościuszki do niewoli pod Maciejowicami
  • Ułani polscy pod Sommo-Sierrą
  • Tadeusz Kościuszko w Krakowie w r. 1794
  • Przedstawienie Krakusów Napoleonowi pod Dreznem
  • Sypanie mogiły Kościuszki
  • Uczta ludowa na Skałce w dzień św. Stanisława
  • Sąd ostateczny
  • Chrystus przemawiający do św. Piotra.

Był członkiem czynnym loży wolnomularskiej Przesąd Zwyciężony[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, [w:] „Archiwum Komisji Historycznej”, t. XIV, Kraków 1930, s. 355.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]