| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3 tys. (2016) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wbw | ||
| IETF | wbw | ||
| Glottolog | woii1237 | ||
| Ethnologue | wbw | ||
| BPS | 1149 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język woi (a. wo’oi, wooi)[1][2] – język austronezyjski z wyspy Yapen w prowincji Papua w Indonezji. Według danych szacunkowych z 2016 r. mówi nim 3 tys. osób[3].
Obszar użytkowania tego języka obejmuje wsie Wooi (Woi) i Woinap (Wainap) na zachodnim skraju wyspy Yapen[1][4][5]. Dodatkowo posługują się nim mieszkańcy miejscowości Yenuari (Yenyari) na wyspie Miosnum (Num, Ninoing)[4][5]. Pewni jego użytkownicy zamieszkują także ośrodki miejskie indonezyjskiej Papui (Sorong, Manokwari, Serui, Biak, Jayapura)[5].
Powszechna jest wielojęzyczność. W szerokim użyciu jest malajski papuaski, który służy jako regionalna lingua franca. Znany jest także język indonezyjski. Malajski papuaski i indonezyjski to języki używane w sferze religijnej i edukacji. Część osób zna też inne języki regionu (biak, pom, ansus, wandamen)[6].
Odnotowano, że malajski papuaski stał się dominującym językiem wśród młodszych grup wiekowych. Niemniej woi pozostaje w powszechnym użyciu na terenach wiejskich. Społeczność ma w większości pozytywny stosunek do swojego języka. W miastach woi jest zdecydowanie wypierany przez malajski[6].
W słownictwie woi zidentyfikowano zapożyczenia z malajskiego i ansus. Częsty jest code switching między woi a malajskim papuaskim[7]. Zaobserwowano niewielkie różnice dialektalne między Wooi a Woinap, przy czym dotyczą one przede wszystkim cech fonologii, a jedynie w minimalnym zakresie leksyki[8].
Do XXI w. pozostawał praktycznie nieudokumentowany, a dostępne materiały ograniczały się do danych leksykalnych[9]. Badaniem tego języka zajmował się Y. Sawaki, autor obszernego opracowania gramatycznego (A Grammar of Wooi, 2016)[10]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim. W 2010 r. opracowano projekt ortografii[11].