Kamosowo

Kamosowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

białogardzki

Gmina

Białogard

Sołectwo

Nasutowo

Wysokość

21 m n.p.m.

Liczba ludności (2007)

98

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-200[2]

Tablice rejestracyjne

ZBI

SIMC

0302847

Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard
Mapa konturowa gminy wiejskiej Białogard, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamosowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamosowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamosowo”
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego
Mapa konturowa powiatu białogardzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamosowo”
Ziemia53°59′01″N 15°53′55″E/53,983611 15,898611[1]

Kamosowo (niem. Kamissow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 98 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Nasutowo.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś leży ok. 2,5 km na wschód od Nasutowa, na lewym brzegu Parsęty, przy trasie byłej linii wąskotorowej BiałogardLepino.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość wzmiankowana w 1523 r. Majątek rycerski został w 1628 r. podzielony na dwie części, z których jedna należała do Clausa Wopersnow, druga najpierw do rodziny Tessmar później Oppermann. Od 1734 r. obie części majątku należały do Wopersnowów, którzy w 1773 r. sprzedali cały majątek kapitanowi Antonowi von Kleist. Ten alodyfikował majątek, który pozostał w rękach rodziny von Kleist prawdopodobnie do końca II wojny światowej.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest:

inne zabytki
  • założenie pałacowe miało układ typowy dla tego rodzaju pomorskiego budownictwa. Prostokątne podwórze gospodarcze jedynym z krótszych boków przylegało do drogi, wzdłuż dłuższych boków pobudowano budynki gospodarcze a czwarty bok zamykał pałac, za którym rozciągał się park. Od drogi przez środek podwórza prowadziła aleja, przed fasadą dworu zakończona okrągłym gazonem. Założenie zachowało się, z wyjątkiem neogotyckiego pałacu spalonego w latach 70. XX wieku, po którym pozostały jedynie resztki sklepionych piwnic.
  • ładna willa z 1894 r., zachowała się na zachód od pałacu
  • dawniej budynek browaru z XIX wieku, należący od folwarku – obecnie gorzelnia, stoi na wschód od pałacu.

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Po obu stronach drogi do Stanomina rośnie aleja lipowa oraz klonowa o długości 2930 m, drzewa o obw. 140–310 cm.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez Kamosowo prowadzą trzy lokalne szlaki turystyczne:

  • Szlak torami byłej kolejki wąskotorowej – rowerowo-pieszy, nieoznaczony
  • Szlakiem parków, dworów i pałaców – motorowy, nieoznaczony
  • Szlak zachodni wokół Białogardu – rowerowo-pieszy

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowa gorzelnia, założona już w XIX wieku wytwarza spirytus surowy i wywar.

Wzdłuż rzeki Topiel funkcjonuje hodowla karpia, karasia i szczupaka.

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się przystanek komunikacji autobusowej[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 49896
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 426 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A). nid.pl, 2022-12-21. [dostęp 2023-05-05]. (pol.).
  4. „Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków”. Szczecin. 
  5. „Starostwo Powiatowe”. Białogard. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005
  • Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, ISBN 83-7263-900-0