W olimpijskim debiucie, który miał miejsce w Londynie, odpadła w eliminacjach, uzyskując rezultat 60,09 m oraz zajmując 12. miejsce w grupie i 20. miejsce w klasyfikacji końcowej[4][b][5].
Na igrzyskach olimpijskich rozgrywanych w Rio de Janeiro osiągnęła w eliminacjach wynik 57,81 m. Dał jej 8. miejsce w grupie oraz 18. miejsce w gronie wszystkich zgłoszonych dyskobolek, tym samym ona nie awansowała do finału[1][7].
W kolejnych latach startów m.in. zajęła 15. miejsce w grupie eliminacyjnej podczas mistrzostw świata w Londynie oraz zdobyła medale mistrzostw Ameryki Południowej na czempionatach w Asunción i Guayaquil[2]. Była też uczestniczką igrzysk olimpijskich w Tokio, na których odpadła w eliminacjach, uzyskując w tej fazie rozgrywek rezultat 55,81 m dający 16. i ostatnie miejsce w grupie oraz 29. miejsce w klasyfikacji końcowej[8].
W latach 2009–2023 wywalczyła łącznie dziewięć tytułów mistrzyni kraju w konkurencji rzutu dyskiem. Na mistrzostwach kraju rozegranych w 2009 roku otrzymała też złoty medal w konkurencji pchnięcia kulą[2].
Jej rekord życiowy w konkurencji rzutu dyskiem to 61,10 m i został ustanowiony 2 sierpnia 2015 roku w Castellón (tym samym rezultatem ustanowiła też rekord Chile)[2].
↑ abZawody rozgrywane jednocześnie w ramach igrzysk Ameryki Południowej.
↑W momencie rozgrywania zawodów Gallardo zajmowała 21. miejsce w gronie wszystkich zawodniczek, jednak została ona przesunięta na 20. miejsce po dyskwalifikacji za doping Darji Piszczalnikowej.
↑Lepszy wynik od Chilijki miała Amerykanka Stephanie Brown Trafton (uzyskała wynik 61,22 m przy 58,84 m chilijskiej dyskobolki), jednak wystartowała ona gościnnie i nie mógł zostać jej przyznany medal.
↑S. Tena, Á. Revilla, R. Polanco: Tokyo 2020 Olympics, Results Book. olympics.com, 2021-08-08. s. 442, 444. [dostęp 2023-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-08)]. (ang.).