W ciągu wieków nazwa miejscowości ulegała przekształceniom, przyjmując różne warianty: Wysbach, Crossen – Fischbach (około roku 1300), Vischbach (1370), Wenigen Fischbach (1389), Fischbach (1393), Viesbache (1478), Alt-, Neu Fischbach (1816), Fischbach (1825) i Rybnik, Fischbach (1850).
12 listopada 1946 nadano miejscowości polską nazwę Karpniki[4].
W przeszłości Karpniki należały do różnych rodów i możnych. Miejscowość znana jest głównie dzięki XV-wiecznemu zamkowi wraz z otaczającym go parkiem.
Pierwsze informacje o Karpnikach pochodzą z XIII wieku. W XVIII i XIX w. miejscowość należała do Hohenzollernów i za panowania króla Prus Fryderyka Wilhelma III Pruskiego kwitło w niej życie towarzyskie. Pojawiała się śmietanka pruskiej arystokracji i artyści z całej Europy. Gościła tu również carycaKatarzyna, która pozostawiła w prezencie dla właścicieli złotą kołyskę. Posiadłość znana była z niezwykle bogatego wyposażenia i ogrodu stworzonego na ówczesną, sentymentalną modłę.
kościół pw. św. Jadwigi Śląskiej z XIV–XIX wieku, pierwotnie gotycki, barokowy, a później renesansowy. W kościele znajdowała się oryginalna, gotycka figura z XV w. Madonny z Dzieciątkiem na półksiężycu, która zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. W świątyni zachowane są elementy barokowego wyposażenia
pałac z pierwszej połowy XVII wieku, przebudowany w latach 1838–1846[8]. Obiekt nie uległ zniszczeniu podczas wojny, ale został zaraz po niej doszczętnie ograbiony przez wojska Armii Czerwonej. Od tego czasu obiekt popadał w ruinę. Obecnie w rękach prywatnych, wyremontowany, służy jako hotel i restauracja
park, założony po 1820 roku
aleja lipowa z połowy XIX wieku, prowadząca w stronę Łomnicy
zespół willowy z 1875 r. przy ul. Stawowej 12, dawny nr 41:
młyn wodno-elektryczny z trzeciej ćwierci XIX w., nr 93
drewniany budynek schroniska „Szwajcarka” z 1823 roku
budynek gospodarczy
Inne zabytki:
domek myśliwski z 1870 roku, w którym powstaje luksusowy hotel. Wnętrza zachowały przedwojenny wystrój i dają wyobrażenie jak wspaniały musiał być karpnicki zamek.
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Bohdan Szarek, Rudawy Janowickie. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK KRAJ, Warszawa 1990, str.47 ISBN 83-7005-185-5