Karsan

Karsan Otomotiv Sanayii ve Ticaret A.Ş.
Ilustracja
Państwo

 Turcja

Siedziba

Bursa

Data założenia

1966

Forma prawna

Spółka akcyjna

Prezes

Murat Selek

Przewodniczący rady nadzorczej

İnan Kıraç

Zatrudnienie

719 osób

Giełda

BIST

ISIN

TRAKARSN91H7

brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Peugeoty J9 Premier produkowane w fabrykach Karsana.

Karsan (właśc. Karsan Otomotiv Sanayii ve Ticaret A.Ş.) – tureckie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją samochodów dostawczych i autobusów.

Historia firmy

[edytuj | edytuj kod]

Karsan powstał w 1966 w Bursie jako Bursa Otomontaj ve Karoseri AŞ, producent małych samochodów dostawczych[1]. W latach 1979–1998 przedsiębiorstwo zarządzane było przez konglomerat Koç Holding A.Ş. W 1998 Karsana przejęła Kıraça Group.

Przedsiębiorstwo produkuje, montuje i sprzedaje samochody dostawcze na licencji przedsiębiorstwa Peugeot. Od początku lat 80. produkowany jest Peugeot J9. Od 1997 montowany jest Peugeot Partner. Oprócz nich montowane są lub były Peugeot Boxer, minibus Fiat Ducato dla Tofaş - FIAT oraz pojazdy specjalnego przeznaczenia: ambulanse, radiowozy czy taksówki[2].

W 1998, za 70 milionów dolarów, Karsan rozpoczął budowę nowego zakładu w Akcalar, która zakończyła się w październiku następnego roku. Większość kosztów inwestycji, która zwiększyła roczną moc przerobową lakierni do 25 tys. jednostek przy dwóch zmianach, została sfinansowana ze środków własnych przedsiębiorstwa. W 2001 inwestycja na sumę 2 milionów dolarów zwiększyła moc przerobową warsztatu do 40 tys. pojazdów przy dwóch zmianach. Dzięki temu moc produkcyjna fabryki może być podnoszona z 25 tys. na 40 tys. jednostek, w zależności od zapotrzebowania. Faktyczna produkcja wynosi około 10-15 tys. sztuk rocznie. Zakład został tak zaprojektowany, by możliwa była produkcję każdego rodzaju pojazdów, od samochodów osobowych po ciężarowe.

Pod koniec 2010 minibus J9 Premier został zastąpiony przez model J10, dostępny w trzech wersjach nadwozia - z 14, 17 lub 20 siedzeniami i napędzany silnikiem wysokoprężnym diesla z wtryskiem Common Rail, o pojemności 2,3 litra produkcji Iveco[3]. Pod koniec 2013 minibus J10 został zastąpiony przez model Jest[4].

W połowie 2011 New York City Taxi and Limousine Commission miało udzielić wyłącznej umowy na sprzedaż i obsługę taksówek w Nowym Jorku na 10 lat. Z tego powodu ogłoszono konkurs o nazwie Taksówka Jutra (ang.: Taxi of Tomorrow)[5]. Do finału przeszło trzech producentów - Karsan, Nissan oraz Ford, a każdy z pojazdów był oparty na nadwoziu typu minivan, a nie jak ówczesne i najbardziej popularne do tej pory w Nowym Jorku taksówki, na nadwoziu typu sedan. Karsan specjalnie na konkurs przygotował prototyp nazwany V1, jednak został on odrzucony jako pierwszy z powodu wątpliwości, czy przedsiębiorstwo może wykonać projekt[6]. Ostatecznie ówczesny burmistrz Nowego Jorku Michael Bloomberg ogłosił, że propozycja Nissana z modelem NV200 została zwycięska[7].

Produkowane pojazdy

[edytuj | edytuj kod]
Karsan JEST+ używany w MPK Nowy Sącz

Obecnie

[edytuj | edytuj kod]

W przeszłości

[edytuj | edytuj kod]
  • Karsan J10 (2010–2015)
  • Peugeot J9 (1981–2006)
  • Peugeot J9 Premier (2006–2010)
  • Renault Premium (2008–2013)
  • Renault Kerax (2009–2013)

Propotypy

[edytuj | edytuj kod]
  • Karsan V1 (2010)
  • Karsan Sunshine
  • Karsan USPS (2016)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Karsan, Rzut oka na firmę karsan [online], karsan.com [dostęp 2019-10-29] (pol.).
  2. ↑ Karsan, Chronologia [online], karsan.com [dostęp 2019-10-29] (pol.).
  3. ↑ Bernard Fournol, Karsan J10: lointain Peugeot pour le Bosphore [online], leblogauto.com, 16 października 2010 (fr.).
  4. ↑ Karsan "Jest" Yaptı! [online], otohaber.com.tr, 16 maja 2013 [dostęp 2019-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-18].
  5. ↑ Honey Berk, Meet The Taxi Of Tomorrow [online], autoblog.com, 5 grudnia 2010 [dostęp 2019-10-29] (ang.).
  6. ↑ Michael M. Grynbaum, Karsan, From Turkey, Is Rejected as New York Taxi, „The New York Times”, nytimes.com, 2 maja 2011, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-10-29] (ang.).
  7. ↑ Andrew Grossman, New York’s New Taxi Will Be a Nissan [online], wsj.com, 3 maja 2011 [dostęp 2019-10-29] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Oficjalna strona (ang. • bułg. • cz. • fr. • gr. • lit. • port. • pol. • ros. • rum.)(niem. • tur. • wł.)