Imię i nazwisko |
Kenneth Dollins |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
5 maja 1972 |
Zawód | |
Współmałżonek |
LaMee Nave MacDonald |
Lata aktywności |
1920–1972 |
Kenneth MacDonald, właśc. Kenneth Dollins (ur. 8 września 1901 w Portland Indiana, zm. 5 maja 1972 w Woodland Hills, w Los Angeles) – amerykański aktor.
Był najmłodszym synem fryzjerki Mary E. „Mollie” Tate i sprzedawcy Johna Wesleya Dollinsa[1]. Dorastał w Indianie ze starszym rodzeństwem – siostrą Glenną (1887–1969) oraz dwoma braćmi – Guyem (1889–1950) i Charlesem (1898–1966)[1]. Po ukończeniu szkoły średniej, w 1920 rozpoczął pracę jako aktor teatralny. W 1930 ożenił się z LaMee Kathryn Nave, z którą miał troje dzieci. W tym samym roku oficjalnie zmienił nazwisko z Dollins na MacDonald.
W 1923 pojawił się w swoim pierwszym filmie niemym akcji Powolny jak błyskawica (Slow as Lightning)[2] jako Jimmie March. Do Hollywood przybył na początku lat 30., gdzie grał małe role w niskobudżetowych, niezależnych produkcjach[3]. W 1939 podpisał kontrakt z wytwórnią Columbia Pictures na potrzeby udziału w westernach klasy B. MacDonald do perfekcji opanował chłodną, wytworną postawę, która zwykle maskowała złą stronę jako oszusta, wyjętego spod prawa lub złodzieja. Jego głos był dobrze modulowany, często delikatny i jednocześnie złowieszczy, w stylu Borisa Karloffa. Ponadto, podobnie jak Karloff, rzadko podnosił głos, przez co jego bohaterowie byli zarówno dominujący, jak i niebezpieczni. Ta cecha uczyniła MacDonalda przekonującym złoczyńcą w serialach przygodowych Columbii. Grał też role pełnych współczucia, zwykle spokojnych autorytetów – policjanta, psychiatry więziennego czy sędziego[4].
Zmarł 5 maja 1972 na raka mózgu i płuc w wieku 70 lat[5]. Został pochowany w Forest Lawn Memorial Park w Hollywood Hills[6].