Klaus Auhuber

Klaus Auhuber
Data i miejsce urodzenia	28 października 1951 ; Landshut
Obywatelstwo	Niemcy
Wzrost	186 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata	Klub
1964–1970	EV Landshut
Kariera seniorska
1970–1984	EV Landshut
1984–1985	ECD Iserlohn
1985–1988	EV Landshut
1988–1989	EHC Hamburg
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1991–1993	Deggendorfer EC
Dorobek medalowy
	Reprezentacja RFN
	Igrzyska olimpijskie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Klaus Auhuber (ur. 28 października 1951 w Landshut) – niemiecki hokeista grający na pozycji obrońcy, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.

Kariera

Klaus Auhuber karierę sportową rozpoczął w 1964 roku w EV Landshut, w którym w 1970 roku przeszedł do seniorskiej drużyny, w której grał do 1984 roku i odnosił największe sukcesy w karierze: mistrzostwo (1983) i trzykrotne wicemistrzostwo Niemiec (1974, 1976, 1984). W sezonie 1984/1985 reprezentował barwy ECD Iserlohn, po czym w latach 1985–1988 ponownie grał w EV Landshut, natomiast w sezonie 1988/1989 reprezentował barwy EHC Hamburg, w którym zakończył karierę sportową.

W trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim Butzi.

Klaus Auhuber w latach 1973–1982 w reprezentacji RFN rozegrał 107 meczów, w których zdobył 16 punktów (7 goli, 9 asyst) oraz spędził 126 minut na ławce kar. Dwukrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1976, 1980). Na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijski – brązowy medal^[1]. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi wraz z kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy^[2].