Koen Geens

Koen Geens
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1958
Brasschaat

Minister finansów Belgii
Okres

od 2013
do 2014

Przynależność polityczna

CD&V

Poprzednik

Steven Vanackere

Następca

Johan Van Overtveldt

Minister sprawiedliwości Belgii
Okres

od 2014
do 2020

Przynależność polityczna

CD&V

Poprzednik

Maggie De Block

Następca

Vincent Van Quickenborne

Multimedia w Wikimedia Commons

Koen Geens (ur. 22 stycznia 1958 w Brasschaat[1]) – belgijski i flamandzki polityk i prawnik, wykładowca akademicki, od 2013 do 2014 minister finansów, następnie do 2020 minister sprawiedliwości, od 2019 do 2020 również wicepremier i minister spraw europejskich.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent prawa na Katolickim Uniwersytecie w Leuven (1980), rok później uzyskał magisterium na Harvard University. W 1986 na macierzystej uczelni obronił doktorat. Zawodowo związany z KU Leuven, w 1986 objął stanowisko wykładowcy, w 1993 otrzymał pełną profesurę. W 2009 objął stanowisko dziekana jednego z wydziałów. Zajął się także prowadzeniem praktyki prawniczej, w 1994 był wśród założycieli firmy prawniczej Eubelius. Uzyskiwał członkostwo w różnych organizacjach prawniczych, instytutach naukowych i ciałach doradczych, pełniąc w nich także funkcje kierownicze[2].

Od 2007 do 2009 był szefem gabinetu politycznego premiera Flandrii Krisa Peetersa. W marcu 2013 z rekomendacji CD&V został powołany na stanowisko ministra finansów w rządzie Elia Di Rupo[3]. W maju 2014 z listy flamandzkich chadeków wybrany do Izby Reprezentantów[4]. W październiku tego samego roku w nowym gabinecie, na czele którego stanął Charles Michel, został ministrem sprawiedliwości[5]. W grudniu 2018 przejął dodatkowo obowiązki dyrektora do spraw budownictwa[6]. W 2019 uzyskał reelekcję w wyborach do niższej izby federalnego parlamentu[7].

W czerwcu 2019 Kris Peeters ustąpił z funkcji rządowych ze skutkiem na 1 lipca w związku z wyborem do Europarlamentu. Koen Geens otrzymał wówczas dodatkowo nominację na stanowisko wicepremiera[8]. Pozostał na dotychczasowych stanowiskach rządowych, gdy w październiku 2019 na czele przejściowego gabinetu stanęła Sophie Wilmès[9]. W listopadzie, w związku z odejściem Didiera Reyndersa do Komisji Europejskiej, przejął dodatkowo obowiązki ministra spraw europejskich[10]. Ponownie mianowany na dotychczasowe funkcje w marcu 2020, gdy Sophie Wilmès utworzyła swój drugi rząd[11]. Zakończył urzędowanie w październiku 2020.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ De heer Koen Geens. belgium.be. [dostęp 2013-07-21]. (niderl.).
  2. ↑ Koen Geens – Curriculum Vitae. ae-info.org. [dostęp 2013-07-21]. (ang.).
  3. ↑ Professor Koen Geens is new Finance Minister. kuleuven.be. [dostęp 2013-07-21]. (ang.).
  4. ↑ Informacje na stronie polling2014.belgium.be. [dostęp 2014-06-01]. (ang.).
  5. ↑ Wie is wie in de regering-Michel?. standaard.be, 10 października 2014. [dostęp 2014-10-10]. (niderl.).
  6. ↑ Overzicht: dit is de nieuwe Belgische regering. demorgen.be, 9 grudnia 2018. [dostęp 2020-09-20]. (niderl.).
  7. ↑ Voici les élus qui composent la Chambre. lavenir.net, 27 maja 2019. [dostęp 2024-06-11]. (fr.).
  8. ↑ Wouter Beke vervangt Kris Peeters in de federale regering. vrt.be, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-29]. (niderl.).
  9. ↑ Koning Filip benoemt Sophie Wilmès tot premier. hln.be, 27 października 2019. [dostęp 2019-10-28]. (niderl.).
  10. ↑ Didier Reynders cède le témoin à Philippe Goffin et Koen Geens, bouclant vingt ans de présence au fédéral. sudinfo.be, 30 listopada 2019. [dostęp 2019-11-30]. (niderl.).
  11. ↑ Prestation de serment du nouveau gouvernement fédéral. belgium.be, 17 marca 2020. [dostęp 2020-03-17]. (fr.).