Kondor D 2

Kondor D 2
Ilustracja
Prototyp myśliwca Kondor D 2 (przed samolotem konstruktor Walter Rethel)
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Kondor Flugzeugwerke

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

1

Historia
Data oblotu

maj 1918

Liczba egz.

2

Dane techniczne
Napęd

Oberursel Ur.II

Moc

82 kW (110 KM)

Wymiary
Rozpiętość

7,59 m

Długość

4,87 m

Wysokość

2,41 m

Powierzchnia nośna

13,34

Masa
Własna

380 kg

Startowa

560 kg

Osiągi
Prędkość maks.

175 km/h

Prędkość wznoszenia

10 min 24 s na 3000 m
33 min 6 s na 5000 m

Długotrwałość lotu

1,5 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km kal. 7,92 mm

Kondor D 2niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Kondor Flugzeugwerke w Essen. Z powodu niezadowalających osiągów maszyna nie weszła do produkcji seryjnej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po stworzeniu w 1917 roku w zakładach Kondor Flugzeugwerke w Essen nieudanego dwupłatowego samolotu myśliwskiego D 1, inżynier Walter Rethel zaprojektował jego poprawioną wersję, nazwaną Kondor D 2[1]. Przyjęto konwencjonalny układ komory płatów, stosując dwudźwigarowe skrzydła połączone parą pojedynczych słupków[1][2]. Pierwszy prototyp miał lotki jedynie na górnym płacie, na drugim zamontowano je na wszystkich skrzydłach[1][2]. Do napędu maszyny zastosowano silnik rotacyjny Oberursel Ur.II[1].

Samolot został oblatany w maju 1918 roku, a jego dwa egzemplarze (o numerach fabrycznych 200 i 201) wzięły udział w organizowanym przez Idflieg drugim konkursie na samolot myśliwski w Adlershof w czerwcu 1918 roku[1][2][a]. Maszyny były testowane m.in. przez por. Hermanna Göringa, który pochwalił ich dobre właściwości lotne, lecz skrytykował niskie osiągi[1]. W związku z tą opinią prace nad myśliwcem zostały przerwane[1].

Opis konstrukcji i dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Kondor D 2 był jednosilnikowym, jednoosobowym dwupłatem myśliwskim[2]. Długość samolotu wynosiła 4,87 metra, a rozpiętość skrzydeł 7,59 metra[1][2]. Powierzchnia nośna wynosiła 13,34 [1][2]. Masa pustego płatowca wynosiła 380 kg, zaś masa startowa – 560 kg[1][b]. Wysokość samolotu wynosiła 2,41 metra[1][2]. Napęd stanowił chłodzony powietrzem 9-cylindrowy silnik rotacyjny Oberursel Ur.II o mocy 82 kW (110 KM)[1]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 175 km/h, zaś długotrwałość lotu 1,5 godziny[1][c]. Maszyna osiągała pułap 3000 metrów w czasie 10 minut i 24 sekund oraz 5000 metrów w czasie 33 minut i 6 sekund[1][2].

Uzbrojenie składało się z dwóch stałych zsynchronizowanych karabinów maszynowych LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1].

  1. Prototypy Konrad D 2 zostały na tym konkursie nazwane tymczasowo przez Idflieg jako Konrad D.I (pierwszy prototyp) i Konrad D.II (drugi)[1].
  2. Gray i Thetford 1970 ↓, s. 438 podaje masę samolotu pustego wynoszącą 370 kg, a masę startową 550 kg.
  3. Gray i Thetford 1970 ↓, s. 438 podaje, że prędkość maksymalna wynosiła 170 km/h.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Green i Swanborough 1995 ↓, s. 322.
  2. a b c d e f g h Gray i Thetford 1970 ↓, s. 438.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.).
  • William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]