Kopnięcie okrężne

Ten artykuł od 2020-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kopnięcie okrężne (ang. roundhouse kick, niekiedy round kick, turning kick, jap. 回し蹴り mawashi-geri) – kopnięcie polegające na trafieniu przeciwnika za pomocą podbicia stopy, śródstopia lub piszczeli. Wykorzystywana w sportach walki oraz sztukach walki takich jak taekwondo, kick-boxing, boks tajski, tangsudo, karate oraz innych, w których do uderzeń wykorzystywane są nogi. W taekwondo i kick-boxingu jest to technika podstawowa. Ponadto w kick-boxingu jest to najczęściej zadawane kopnięcie w walce. Można je wykonać za pomocą nogi wykrocznej (kopnięcie szybsze, ale o mniejszej sile) lub zakrocznej (silniejsze, ale łatwiejsze do zauważenia przez osobę broniącą się).

Kopnięcie okrężne może być wykonywane na trzy wysokości:

głowę i okolice barków (ang. high kick, jap. jodan-mawashi-geri),
okolice żeber i pasa (ang. middle kick, jap. chudan-mawashi-geri),
zewnętrzną i wewnętrzną część uda, rzadziej na łydkę (ang. low kick, jap. gedan-mawashi-geri).

Technika ta może być wykonywana kilkakrotnie bez stawiania nogi na podłożu. Ważnym elementem w kopnięciu okrężnym jest skręt na stopie podporowej, gdyż w końcowej fazie biodra powinny być ustawione bokiem lub skosem do przeciwnika. Ponadto skręt pozwala uzyskać dużą siłę i dynamikę kopnięcia. Kopnięcia okrężne w karate różnią się od tych wykonywanych w kick-boxingu i taekwondo.