Krótki odrzut lufy

Krótki odrzut lufy – sposób działania automatyki broni palnej gazodynamicznej. Wykorzystuje odrzut lufy w czasie strzału w celu uruchomienia automatyki broni, tj. jej przeładowania (usunięcia łuski, wprowadzenia nowego naboju do komory nabojowej oraz napięcia sprężyny iglicznej)[1]. W momencie wystrzału zamek jest połączony z lufą systemem ryglowym realizowanym na różny sposób:

Po opuszczeniu przez pocisk przewodu lufy odrzut powoduje cofanie się zespołu lufa-zamek. W tym czasie (i na drodze kilku-kilkunastu milimetrów) następuje odryglowanie, czyli rozłączenie zamka od lufy, zatrzymanie lufy i dalszej drogi zamka do tyłu. Wtedy zostaje usunięta łuska i napięta sprężyna igliczna lub kurek. Po zatrzymaniu (chwilowym) zamka w tylnym położeniu zostaje on pod działaniem sprężyny powrotnej popchnięty do przodu, wykonując wtedy dwie czynności – wprowadza z magazynka nowy nabój do lufy i rygluje się ponownie z lufą.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Torecki: 1000 Słów o broni i balistyce Wydawnictwo MON, Warszawa 1973

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paweł Wilniewczyc, Broń samoczynna, Wydawnictwo MON, Warszawa 1958.
  • Michał Kochański, Współczesna broń strzelecka, Wydawnictwo MON, Warszawa 1963.
  • Michał Kochański, Broń strzelecka wojsk lądowych, Wydawnictwo MON, Warszawa 1966.